Abstract:
از اختلافات نحوی‌‌های بصری و کوفی مساله جایگزینی معنوی حروف به جای هم است که کوفیان آن را جایز، و بصریان آن را جایز ندانسته‌اند و در برابر این پرسش که برخی حروف در معنای غیرحقیقی خود استعمال می‌‌شوند، از قاعدۀ تضمین بهره برده‌‌اند. تضمین توسعه در معنای فعل همراه با حرف جر ناهمگون است. این تعریف از تضمین دربردارندۀ همۀ دیدگاه‌‌ها نیست؛ زیرا برخی از نحوی‌ها قائل به اشراب معنوی و برخی تبدل معنایی را پذیرفته‌‌اند و از آنجا که تضمین یک قاعدۀ تجویزی است، برای بازشناسی درستی اینکه کدام شیوه در برخورد با تضمین صحیح است، باید از روشی زبان‌شناسانه بهره برد؛ ازاین‌رو، برای بازشناسی حقیقت معنای تضمین در این نوشتار از روش نشانه‌شناسی پرس بهره گرفته و با این معیار مشخص شده است که توسعه در معنای نشانه‌‌ها نه به‌تنهایی در بحث حروف صورت گرفته و نه به‌تنهایی در افعال واقع شده است؛ بلکه در فرایندی دوسویه این دو نشانه معانی خود را به‌صورت جعل ترکیبی با هم تلفیق کرده‌اند.
One of the differences between visual and Kufic syntax is the issue of spiritual substitution of letters, which the Kufis did not consider permissible, and the Basrians did not consider it permissible, and in the face of the question that some letters are used in their unreal meaning, they used the rule of guarantee. The guarantee of development is heterogeneous in the meaning of the verb along with the preposition. This definition of guarantee does not include all views; Because some methods accept spiritual liquor and some have accepted semantic conversion, and since guarantee is a prescriptive rule, a linguistic method must be used to correctly identify which method of dealing with guarantee is correct; Therefore, in order to recognize the truth of the meaning of guarantee in this paper, the method of press semiotics has been used and with this criterion, it has been determined that development in the meaning of signs has not taken place alone in the discussion of letters and has not taken place in verbs alone; Rather, in a two-way process, the two signs have combined their meanings in a combined forgery.
(
, 
, 
)
