Machine summary:

"شیللر در نوشته‌های خود به سال 1798 نویسندگان فرانسوی را چنین توصیف می‌کند: «رئالیستهایی که بیشتر آنها ایده‌آلیست هستند و همان مفهومی را که رئالیسم فلسفی دارد به عرصه ادبیات و هنر کشانده‌اند و از آن فراتر رفته است تا آنجا که آن را دلیلی قاطع که واقعیت نمی‌تواند شاعر بیافریند و بدین ترتیب با توجه به آنچه که اشاره شد از اختلاط مفاهیم اصطلاحات استفاده و تفکری را پایه‌ریزی می‌کند که بعدها شهرتی جهانی می‌‌یابد، مبنی بر اینکه هر کس با رئالیسم به عنوان اینکه مادی و زمینی است در مقابل دارای روح ایده‌آلیستی است و در همان زمان ما نویسندة آلمانی دیگری به نام شلیگل را می‌بینیم که تأکید می‌کند هر نوع نگرش فلسفی ایده‌آلیستی است و واقعیتی حقیقی وجود ندارد مگر در شعر2 . در این مجله مقالاتی بود انتقادی که اولین مفهوم رئالیسم متبلور گشت و مهم‌تر اینکه هنر باید تمثیل دقیقی از جهان واقعی باشد و می‌بایست که زندگی و عادتها را از طریق مشاهدات دقیق و تحلیل ژرف، به شیوه‌ای موضوعی به دور از عواطف و تمایلات شخصی ادا کند و از اینجا این قصه‌نویس قبل از هر چیز به پژوهش دربارة شکل و نمود اشخاص پرداخت و از آنها سؤال و پاسخهایشان را بررسی و دربارة محل سکونت آنها تحقیق می‌کرد و نظر همسایه را می‌خواست سپس نمونه‌ها و دلالتهای تخیلی خود را تا حد ممکن دخالت می‌داد و م‍ث‍ل اعلی خود را تا حد فرومایگی شخصیتها و تصاویری از مظاهر گوناگون پیش می‌برد و از آنجا که مشاهدات دقیق کار اصلی قصه‌نویسان است هوا و هوس و توهم رنگ می‌باخت."