Abstract:
کارآفرینان در مواجهه با شرایط مختلف در دستیابی به اهداف خود بر شیوههای رفتاری علیت، اثرسازی و بریکلاژ برای تصمیمگیری تکیه میکنند. این سه منطق تصمیمگیری با توجه به موقعیت بهطور همزمان به کار میروند. با این حال در مطالعات محققان بیشتر بر عوامل سطح فردی تمرکز داشته و کمتر به عامل زمینه و اکوسیستم توجه دارند. درواقع پژوهشها کمتر تاثیر متقابل فرد، زمینه و اکوسیستم در تصمیمگیری کارآفرینانه توجه داشتهاند. این تحقیق بر اساس هدف کاربردی است و در چارچوب یک تحقیق کیفی با استفاده از روش مورد کاوی مبتنی بر تمپلیت یا الگو، معیارهایی برای سه منطق تصمیمگیری تعیین شد و از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته وجود این معیارها بررسی گردید. بر این اساس بیست مصاحبه در دو نمونه مستقل، با کارآفرینان مستقر در پارکهای علم و فناوری دانشگاههای تهران، صنعتی شریف، شهید بهشتی و ناحیه نوآوری شریف انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که کارآفرینان مستقر در پارکها به دلیل اجبار به رعایت الزامات رفتار علیتگرا و کارآفرینان مستقر در ناحیه نوآوری به دلیل نیاز کمتر به رعایت قواعد رسمی و مکتوب رفتارهای اثرسازانه و تمایل به بریکلاژ بیشتری دارند. در ادامه این موضوع تببین و یک قضیه مطرحشده است. در پایان پیشنهادهایی برای محققان بعدی ارائهشده است.
Entrepreneurs rely on causation, effectuation, and bricolage behaviors to achieve their goals in different situations. Effectuation is a kind of decision-making logic that emphasizes control rather than anticipation. Causation focuses goal setting and planning and foresight. Bricolage is a resource-seeking behavior that allows entrepreneurs to cope with resource constraints. These three behaviors are used simultaneously according to the situation and circumstances. However, in studies researchers focus more on individual level factors and less on environmental factors, context and ecosystem. In fact, research has not paid attention to the interaction of individual, environment, context and ecosystem in entrepreneurial decision making. In this research, as qualitative research use the template-based case-study method in two independent sample groups, twenty interviews were conducted with entrepreneurs located in science and technology parks of Tehran, Sharif and Beheshti universities and Sharif Innovation District. The results showed that entrepreneurs tend to choose different decision approaches due to different access to resources. Entrepreneurs in the parks have more causation behaviors due to the need to comply with the requirements and entrepreneurs in Sharif Innovation District behave more effectuation and bricolage due to less need to follow formal and written rules. Finally, a proposition has been explained.
Machine summary:
بنابراين اين پژوهش در تلاش براي برر سي تعامل رفتار کارآفرينانه و زمينه با يکديگر است در اين راستا سوال پژوهش حاضر عبارت است از:" آيا نوع منطق تصميم گيري کارآفرينان (عليت ، اثرســازي، بريکلاژ) در زيراکوســيســتم هاي کارآفريني تفاوت دارد؟" به منظور پاســـخ به اين ســـوال در چارچوب يک تحقيق کيفي مورد کاوي مصـــاحبه هاي نيمه ســاختاريافته با بيســت کارآفرين در دو نمونه مجزا شــامل ده نمونه در پارک هاي علم وفناوري دانشــگاه تهران ، صــنعتيشــريف وشــهيدبهشــتي(نمونه اول ) و ده مصــاحبه در ناحيه نوآوري شريف (نمونه دوم )انجام شد که در بخش هاي بعدي نتايج آنها بررسي مي گردد.
مروري بر مباني نظري و پيشينه پژوهش ســـه ديدگاه عليت ، اثرســـازي و بريکلاژ١به عنوان رويکرهاي اصـــلي مورد بررســـي در تصـــميم گيري کارآفرينانه هســـتند (٢٠١٢ ,Fisher) که علاوه بر ويژگي هاي مشـــترک داراي رويکردهــاي متمــايز (٢٠١٠ ,Senderovitz &Hindle ) و ارزش هــا و تــاکيــدات متفــاوت هسـتند(٢٠١٥ ,.
در اين رويکرد کارآفرين هوشـــ يار به کشـــف و بهره برداري از فرصــــت هاي از پيش موجود ميپردازد (٢٠١٨ ,Rispal &Servantie ) و با در نظر گرفتن يک نتيجه و هدف معين فعاليت ها را شروع و سپس منابع مورد نياز براي د ستيابي به هدف خاص خود را جمع آوري مي کنند Shirokova et) (٢٠٢٠ ,.
اکوسيستم کارآفريني و منطق تصميم گيري اثرســـازي، عليت و بريکلاژ با وجود دارا بودن مولفه هاي متفاوت رفتاري، به طور همزمان وجود دارند(٢٠٢٢ ,Hlady-Rispal &Servantie )درحالي که شرايط زمينه و محيط نقش مکمل براي بروز هريک از اين رفتارها دارد.
Direct and synergistic effects of Effectuation and Causation on innovation in technology-based SMEs. International Entrepreneurship and Management Journal, 17(4), 1917–1943 An, W.