یادی از استاد - Journal وحید Introduction and review

"» 9-از کتاب هایی که خوانده بود و مردانی که دیدار کرده بود و مسافرت‌ هایی که رفته بود،نکات ظریفی را به خاطر داشت: به نقل از ابو بکر واسطی‌ در مورد آفرینش می‌گفت:«مقداری سبه و عروسک است دستخوش احکام الهی. استاد تحول روحانی یافته بود و دربارهء مسایل زندگانی گاه به گاه‌ سخنانی بر زبان می‌آورد که خود این گفته‌ها،میین احوال دورهء اخیر زندگانی‌ اوست به این سخنان او با دقت بنگرید: «دوستی‌های این ایام،بر سر سفره و کیسه و کاسه و تقسیم مناسب‌ است. محمد دامادی اصفهان-27 فروردین‌ماه 1354 بقیه از صفحهء 594 گیسوی سیه فکنده بر دوش‌ سودابه به ماتم سیاووش‌ ماییم و هوای آن لب لعل‌ اسکندر و ذوق چشمه نوش‌ تا پرده ز چهره بر فکندی‌ یکباره شدم خراب و مدهوش‌ من بنده سرو قامت تو از بنده خود مکن فراموش‌ یا رب شب ما سحر ندارد یا مرغ سحر نشسته خاموش‌ شد مرغ دلم دچار این دچار خال و لب و طره و بنا گوش‌ مجنون شده تا شکوهی از عشق‌ پند عقلا نمی‌کند گوش *** و اینهم غزلی دیگر: ابروی تو غیرت کمان است‌ مژگان تو آفت خدنگ است‌ روی تو چو رومیان روم است‌ وی تو چو زنگیان زنگ است‌ ساقی به شتاب می‌رود عمر می،ده که نه موقع درنگ است‌ کی گوش دهد بوعظ واعظ آنرا که به سر هوای ننگ است‌ دل می‌برد از کف شکوهی‌ آن یار ز بس که شوخ و شنگ است"