Abstract:
خمس از آموزههای دینی است که بر اساس آیات و روایات از دیرباز تا کنون موردِ توجه علمای شیعه و اهل سنت قرار داشته و درباره متعلّقات و مصارف آن نقد و نظرهای فراوانی انجام شده است؛ اما قفاری، از علمای معاصر وهابیت، در کتاب خود، که در نقد آموزههای شیعه نوشته شده، با طرح شبهات و وارد کردن تهمتهایی به فقهای شیعه کوشیده است از این باور اسلامی بهرهبرداریهای احساسی، سیاسی و کلامی داشته باشد. جستار پیش رو برآن است با بررسی احادیث و نظرات علمای شیعه و اهل سنت، علاوه بر نشان دادن همداستانی شیعه و اهل سنت در اصل مسئله خمس، به چند پرسش اساسی اشاره داشته باشد: آیا طرح اینگونه مباحث از دغدغههای دینی قفاری ناشی شده است؟ آیا اتهامهای او فقط متوجه علمای شیعه میشود؟ آیا شبهات او ناشی از مبانی و اصول علمی است یا باید ریشه آنها را در امور دیگری جست؟
الخمس هو احد التعالیم الدینیه بناء علی الایات والتقالید ومنذ زمن بعید کان محل اهتمام علماء الشیعه والسنه ووجه انتقادات وتعلیقات کثیره حول صلاحیته واستخداماته؛ لکن القفاری، احد علماء الوهابیه المعاصرین، فی کتابه الذی کتب فی نقد التعالیم الشیعیه، حاول استغلال هذا العقیده الاسلامیه عاطفیا، وسیاسیا وذهنیا، من خلال اثاره الشکوک والافتراء علی الفقهاء الشیعه. بالاضافه الی اظهار اجماع الشیعه والسنه علی قضیه الخمس، تهدف المقاله القادمه الی توضیح عده اسيله اساسیه من خلال فحص احادیث واراء علماء الشیعه والسنه: هل جاء تصمیم مثل هذه النقاشات من اهتمامات القفاری الدینیه؟ وهل اتهاماته موجهه فقط لعلماء الشیعه؟ وهل شکوکه سببها اصول علمیه ام جذورها فی امور اخری؟