Abstract:
متکلمان امامیه برای اثبات ضرورت انتصاب در مساله امامت و منحصر بودن طریق تعیین امام در نصب و نص و نادرست بودن طریق انتخاب و بیعت، به سیره پیامبر اکرم$ در دوران نبوت استدلال کرده‌اند که هرگاه می‌خواست برای مدتی از مدینه بیرون رود فردی را به جای خود نصب می‌کرد و هرگز آن را به انتخاب افراد واگذار نکرده است. در این پژوهش با بهرهگیری از روش نقل تاریخی، شواهد بسیار دیگری نیز درباره اصل انتصاب در سیره نبوی گردآوری شده و در پایان با تحلیل عقلی، ضرورت انتصاب در مساله طریق تعیین امام اثبات گردیده است.
In order to prove the "necessity of divine appointment in the matter of Imamate" - and the uniqueness of the method of appointing an Imam in installation, and the incorrectness of the "method of selection and allegiance" - the theologians of the Imamiyyah have argued to the practical course of the Holy Prophet (PBUH) during his prophethood. Because whenever that Imam wanted to leave Madinah for a while, he installed someone in his place, and he never left the appointment of the successor to the people's choice. In this research, using the method of historical narration, many other evidences have been gathered about the principle of appointment in the prophetic life, and with rational analysis, the necessity of appointment has been proven in the issue of "the method of determining the Imam".
(
, 
, 
)
