Abstract:
هدف: پژوهش حاضر جهت بررسی اثربخشی گروهدرمانی ذهن اگاهی مبتنی بر شناخت بر کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی زوجین دارای شوهربزهکار انجام گرفت. روش پژوهش: طرح پژوهش حاضر شبهآزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه اماری شامل کلیه بزهکاران و همسرانشان بود که در طول سال 1400 به کلینیک خدمات روانشناسی و مشاوره وصال مراجعه مینمایند. برای نمونه گیری، از روش نمونه گیری در دسترس استفاده میشود که 20 نفر از زوجین، از مراجعان کلینیک خدمات روانشناسی و مشاوره وصال انتخاب و به صورت تصادفی در گروه ازمایش و گروه گواه جایگزین میشوند. اعضای گروه آزمایش 8 جلسه گروهدرمانی ذهن اگاهی مبتنی بر شناخت را دریافت کردند و به اعضای گروه گواه هیچ مداخلهای ارائه نشد. قبل و بعد از اجرای مداخله پرسشنامه اضطراب بک (بک و همکاران، 1990) و کیفیت زندگی (گروه سازمان جهانی بهداشت، 1998) توسط گروه نمونه تکمیل شدند. یافتهها: نتایج تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر نشان داد که در مراحل پس آزمون و پیگیری اضطراب زنان دارای شوهربزهکار گروه آزمایش نسبت به گروه گواه کاهش معناداری (74/ 89 =F، 001/ 0 =P) و کیفیت زندگی گروه ازمایش نسبت به گروه گواه افزایش (31/ 110 =F، 001/ 0 =P) معنادار یافته است. نتیجهگیری: یافتههای پژوهش موید این مهم است که گروهدرمانی ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش اضطراب باعث کاهش تعارضهای زناشویی زوجین دارای همسر بزهکار میگردد.
Aim: The present study was conducted to investigate the effectiveness of cognitive-based mindfulness group therapy on reducing anxiety and increasing the quality of life of couples with delinquent husbands. Method: The current research design was a quasi-experimental pre-test-post-test and follow-up with a control group. The statistical population included all criminals and their spouses who refer to Wasal Psychological and Counseling Clinic during the year 2021. For sampling, the available sampling method is used, 20 couples are selected from the clients of Vesal Psychological and Counseling Clinic and are randomly replaced in the experimental group and the control group. Received the cognitive-based intervention and no intervention was provided to the members of the control group. Before and after the implementation of the intervention, Beck's anxiety questionnaire (Beck et al., 1990) and quality of life (World Health Organization group, 1998) were completed by the sample group. Result: The results of repeated measurement variance analysis showed that in the post-test and follow-up stages, the anxiety of women with delinquent husbands in the experimental group compared to the control group showed a significant decrease (F = 89.74, P = 0.001) and the quality of life of the experimental group compared to the control group. The evidence of increase (F = 110.31, P = 0.001) was found significant. Conclusion: The findings of the research confirm that it is important that mindfulness group therapy based on reducing anxiety reduces the marital conflicts of couples with delinquent spouses
Machine summary:
تحقیقات نشان داده است که افزایش کیفیت زندگی زناشویی با کاهش خطر ابتلای به اضطراب همراه است و همسرانی که اختلاف دارند، افسرده ترند و رفتار خصمانه و خلق مضطرب تری دارند (ویسمن ، ١٩٧٨)؛ از این رو نتایج پژوهش ها نشان داد، مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی توانتسه بر نشخوار فکری و اضطراب زنان متاهل دچار اضطراب فراگیر موثر باشد (شکویی و همکاران ، ٢٠٢٠).
در مطالعه ای با استفاده از روش شناختی مبتنی بر حضور ذهن بر ٢٥ بیمار افسرده با پیگیری دو ساله دیده شد که این درمان نه تنها در کاهش اضطراب ، بلکه در جلوگیری از عود اضطراب نیز مؤثر است (میشلاک و همکاران ، ٢٠٠٧).
از این رو این پژوهش به دنبال بررسی درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن در کاهش میزان اضطراب بر افزایش کیفیت زندگی زناشویی در زنان دارای شوهر بزهکار است .
آیا گروه درمانی شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن بر کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی زناشویی زنان دارای شوهر بزهکار اثربخشی می باشد؟ روش پژوهش این پژوهش که از حیث هدف در حیطه پژوهش های کاربردی قرار میگیرد به روش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه طراحی و اجرا شد.
بحث و نتیجه گیری این پژوهش با هدف بررسی تأثیر شناخت درمانی گروهی مبتنی بر حضور ذهن بر کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی در زنان دارای شوهر بزهکار مراجعه کننده به کلینیک روانشناسی و مشاوره وصال مشهد انجام شد.