Abstract:
مطبوعات به عنوان یکی از برجسته‌ترین عناصر فرهنگی کشور نقش موثری در هدایت، مدیریت و نمایندگی افکار عمومی و شکل گیری وقایع تاریخی، اجتماعی و سیاسی جوامع داشته است. امروزه با توجّه به رشد شتابان فناوری‌های نوین و ظهور پیام رسان‌های مختلف در بستر فضای مجازی، قالب های متنوّعی برای انتقال پیام و اطلاع‌رسانی در دسترس عموم قرار گرفته است. این امر موجب شده است که عدّه‌ای از پایان عصر مطبوعات مکتوب و سیطره فضای مجازی در عرصه ارتباطات سخن بگویند.از سوی دیگر، عدّه‌ای نیز معتقدند که مطبوعات و فضای مجازی دو قالب متفاوت هستند که حیات آینده یکی در گرو دیگری نیست و هر کدام بنابر اقتضائات و شرایط خاص اجتماعی و تاریخی می‌توانند بر فضای اجتماعی اثر گذار باشند. در این نوشتار ضمن بررسی ایده های مذکور، به دنبال آن هستیم که با نگاه جامعه شناختی و آینده پژوهانه و بهره‌گیری از رویکرد اسنادی و تاریخی بر خاص بودن مطبوعات به عنوان یکی از موثرترین رسانه‌ها از جنبه محتوایی در عصر حاضر و آینده تأکید نموده و نشان دهیم که آنچه در حال تغییر و تحوّل است قالب و ابزار انتقال پیام است و مطبوعات در صورت درک منطقی پیشرفت تکنولوژی و تغییرات روز افزون قالب‌های انتقال پیام، به عنوان یک منبع اصلی و مهم تولید محتوا همچنان در آینده نیز دارای مرجعیت و هدایتگری در عرصه‌های اجتماعی به شمار می‌رود.
As one of the most prominent cultural elements of the country, the press has played an effective role in guiding, managing and representing public opinion and shaping the historical, social and political events of societies. Today, due to the rapid growth of new technologies and the emergence of different messengers in the virtual space, various formats for transmitting messages and information have been made available to the public. This has caused some people to talk about the end of the era of print media and the domination of virtual space in the field of communication.On the other hand, some people also believe that the press and virtual space are two different formats, that the future life of one does not depend on the other, and each of them can affect the social space according to specific social and historical conditions. In this article, while examining the mentioned ideas, we seek to emphasize and show the specificity of the press as one of the most effective media in terms of content in the present and future era with a sociological and future research perspective and using a documentary and historical approach. Let's say that what is changing and transforming is the format and means of message transmission, and the press, if it logically understands the progress of technology and the ever-increasing changes in message transmission formats, as a main and important source of content production, will still have authority and guidance in the fields of It is considered social.
(
, 
, 
)
