Abstract:
مدرنیته، در پی رنسانس و روشنگری در قرون هفدهم و هجدهم پدید آمد و بر زندگی انسان معاصر تأثیر فراوان گذاشت. انسان امروز سعادت خود را بیرون از خویش جستوجو میکند و به دنیای درون بیتوجه است. حماسة درون یا نفس با نگرش دینی و ساحت فلسفه مفاهیم خاص مییابد. از نظر فلسفی، نفس به جسم و از منظر جوهری مستقل و قائم‌به‌ذات است. نفس و درون یک چیز است، گاهی تعلق به بدن و گاهی جنبة جوهری آن منظور است. از منظر دین، نوری از انوار الهی که تابشگاه آن خداوند و فرودگاه آن کالبد انسانی است. نفس را میتوان به روان و درون تعبیر کرد که با تمام پیچیدگیهایش انسان مدرن را بر سر دو راهی سنت و مدرنیته قرار داده و این دوگانگی، سبب تشتت او گشته، صنعت هم به جای دستگیری، دست‌اندازش شده است. این پژوهش به روش توصیفی ـ تحلیلی سعی در یافتن وجوه مشترک مربوط به درون و روان آدمی در منظومة حماسی شاه‌نامه فردوسی و منظومة عرفانی مثنوی مولانا دارد تا چگونگی تقابل انسان معاصر با سنت و پیشینة دور و دراز خود با دنیای مدرن را بیان کند. درون در متون حماسی عرفانی به دل، قلب، روح، روان و جان تعبیر می‌گردد. فردوسی از روان به جای درون نام می‌برد. به زعم مولوی انسان معاصر از طریق نبرد با نفس یا درون خود میتواند حماسه‌ای بیافریند و با سفر از جهان ماده به عالم معنا راهی به روی خود بگشاید. حال آنکه فردوسی روان آدمی را وسیله خرد و خوش‌حالی او می‌داند.
Modernity emerged after the Renaissance and the Enlightenment in the seventeenth and eighteenth centuries andinfluenced the life of contemporary man to a large extent. Man today seeks his happiness outside of himself and is oblivious to the world within. The epic within or the soul finds a special meaning in the domain of philosophy and religion. Philosophically, soul refers to the body whereas in essence it is independent of the body.Soul is the same thing as the inside, sometimes it belongs to the body and sometimes it has a spiritual sense. From the point of view of religion, soul is the light emanating from the divine light which descends to the human body. The soul can be interpreted as the psyche and the inside, which has put modern man at the crossroads of tradition and modernity causing his bewilderment. Industry instead of providing his comfort, creates more obstacles. This descriptive-analytical study is an attempt to find common grounds related to the human psyche in the epic Poem of Ferdowsi’s Shahnameh and the mystical poem of Rumi's Masnavi to express how contemporary man confronts his long tradition and background with the modern world. In mystical epic texts inside is referred to as the heart, soul, psyche and inner soul. Ferdowsi uses psyche instead of the inside. According to Rumi, contemporary man can create an epic through battle with his self and open a new horizon by traveling from the material world to the spiritual world to find meaning. Ferdowsi, on the other hand, considers the human psyche as a means of man’s wisdom and happiness.
Machine summary:
نفس را میتوان به روان و درون تعبیر کرد که با تمام پیچیدگیهایش انسان مدرن را بر سر دو راهی سنت و مدرنیته قرار داده و این دوگانگی ، سبب تشتت او گشته ، صنعت هم به جای دست گیری ، دست اندازش شده است .
این پژوهش به روش توصیفی ـ تحلیلی سعی در یافتن وجوه مشترک مربوط به درون و روان آدمی در منظومۀ حماسی شاهنامۀ فردوسی و منظومۀ عرفانی مثنوی مولانا دارد تا چگونگی تقابل انسان معاصر با سنت و پیشینۀ دور و دراز خود با دنیای مدرن را بیان کند.
حال با این مسأله روبه رو هستیم که وجوه مشترک مربوط به درون و نفس آدمی در منظومه حماسی شاهنامۀ فردوسی و منظومه عرفانی مثنوی معنوی مولانا به چه صورت آمده است .
در این زمینه چگونگی نگرش فردوسی و مولوی به روان ، درون انسان و نفس را تحلیل میکنیم .
چن این گفته شد فرّ یزدان ازوی بگشت و جهان شد پر از گفت وگوی هنر چون بپیوست با کردگار شکست اندر آورد و برگشت کار (همان : جلد٢، صفحه ٢٧٠: ٧٠-٧١) بیش تر نگاه فردوسی در جنگ ها در حقیقت جنگ درون انسان با نفس است .
به زعم مولوی انسان معاصر با نبرد با نفس یا درون خود میتواند حماسه ای بیافریند و با سفر از جهان ماده به عالم معنا راهی به سوی سعادت خود بگشاید.
(
, 
, 
)
