Abstract:
هدف این پژوهش بررسی مقایسه‌ای میزان همگرایی دانشگاه‌های جامع ایرانی با الگوی شایستگی اعضای هیأت علمی دانشگاه کلاس جهانی بود. به این منظور، از روش کمی از نوع پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های جامع سطح اول شهر تهران، در سال تحصیلی 1400-1399 برابر با 4211 نفر بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای چند مرحله‌ای، 352 نفر از آن‌ها مورد پژوهش قرار گرفتند. جهت گردآوری داده‌ها، از پرسشنامه شایستگی‌های اعضای هیئت علمی دانشگاه کلاس جهانی فرزانه و همکاران (2022) استفاده شد که روایی آن با استفاده از روش‌های روایی صوری و محتوایی و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (a= 0.98) مورد تأیید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های تی تک‌نمونه‌ای، فریدمن و تحلیل واریانس یک‌راهه، در نرم‌افزار Spss استفاده گردید. یافته‌ها نشان داد که، وضعیت شایستگی‌های اعضای هیأت علمی به صورت کلی بالاتر از متوسط قرار دارد و در بین دانشگاه‌های جامع سطح یک شهر تهران، از حیث وضعیت شایستگی‌های اعضای هیئت علمی دانشگاه کلاس جهانی تفاوت معناداری وجود دارد. به‌علاوه، نتایج تحلیل‌ها در خصوص هر یک از مولفه‌های الگوی شایستگی اعضای هیأت علمی دانشگاه کلاس جهانی نیز انجام شد که بیانگر تفاوت میان دانشگاه‌ها در برخی از مولفه‌ها بود. در مجموع نتایج گویای این است که ، حتی دانشگاه‌های سطح اول کشور نیز از حیث برخی از مولفه‌های اساسی موردنظر دانشگاه کلاس جهانی فاصله قابل توجهی تا وضعیت ایده‌آل دارند؛ و این مهم توجه دوچندان سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان نظام آموزش عالی کشور را می‌طلبد.
The purpose of this research was to compare the degree of convergence of Iranian comprehensive universities with the competency model of WCU faculty members. To achieve the main goal of the research, the researcher used a quantitative survey method. The statistical population of the research, including all faculty members of first-level comprehensive universities in Tehran, was equal to 4211 people in the academic year of 2021-2022, of which 352 people were studied using the multi-stage stratified sampling method. In order to collect data, the questionnaire of competencies of WCU faculty members was used, which was designed by Farzaneh et al. (2022). The validity of the research tool was confirmed using face and content validity methods and its reliability was confirmed using Cronbach's alpha coefficient (a= 0.98). For data analysis, one-sample t-test, Friedman and one-way analysis of variance were used. The findings showed that the competence status of faculty members is generally higher than average and there is a significant difference among level one comprehensive universities in Tehran in terms of the competence status of WCU faculty members. In addition, the results of the analyzes regarding each of the components of the competency model of the faculty members of the WCU were also conducted, which indicated the difference between the universities in some components. All in all, the results show that even the country's first-level universities have a significant distance from the ideal situation in terms of some of the basic components of a WCU.
(
, 
, 
)
