بررسی معنا و زبان در نظریه بازنمایی استوارت هال Journal Article

درک درست نظریه بازنمایی استوارت هال، وابسته به درک نوع نگاه وی به مقوله معنا و زبان است. وی در کیفیت بازنمایی معنا در قالب زبان، از میان سه رهیافت بازتاب گرا، نیت گرا و سازه گرا، رهیافت سازه گرا را برمی گزیند. در نوشتار پیش رو، با روش تحلیلی اسنادی، نخست جایگاه معنا و زبان در نظریه بازنمایی هال با استناد به نوشته‌های وی تحلیل و تبیین و آنگاه نقد و بررسی شده است. در کنار توجه هوشمندانه هال به نقش زبان و فرهنگ در تحلیل مناسبات قدرت، نقدهای بنیادینی هم بر دیدگاه وی وجود دارد. افزون بر نقد مبانی معرفت شناسی، هستی شناسی و انسان شناسی هال، پارهای نقدهای روش شناختی هم قابل طرح است؛ نقدهایی مانند خلط میان قوانین حاکم بر فهم با قواعد حاکم بر مفاهمه، تفکیک ناروا میان وجود و چیستی اشیای مادی، طبقه بندی نشدن دقیق مفاهیم و گزاره‌ها و عدم امکان فراروی خود نظریه از رهیافت بازتاب گرا.