Abstract:
یکی از عامترین آموزههای کهن اخلاقی برابر دانستن خود با دیگران، قاعدۀ زرین نام دارد که در گستره زمانی و مکانی از دیرباز مورد توجه مکاتب مختلف قرار گرفته است. این قاعده به عنوان ارزش و هنجار مهم اخلاقی با اتخاذ دیدگاه دیگری سببساز درک متقابل افراد از یکدیگر شده و خود سنگ بنای موازین دیگر اخلاقی به شمار میرود. لازمهی اجرای این قاعده شناخت دقیق نیازها، خیر و شر دیگران با وجدان خویشتن است. قاعدۀ زرین یعنی با دیگران آنگونه رفتار کن که دوست داری با تو رفتار شود و قاعدۀ سیمین، آنچه را برای خود نمیپسندی برای دیگران مپسند، بطور صریح و یا با تقریرهای مختلف در نهجالبلاغه مورد تاکید قرار گرفته است. این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی و از طریق گردآوری اطلاعات کتابخانهای سعی در تببین تقریرهای مختلف قاعدۀ زرین و سیمین در نهجالبلاغه را دارد. بر اساس نتایج این بررسی انصاف، عدالت، یکسانانگاری منافع خویشتن با دیگران، عیبپوشی، هم نشینی با اقشار مختلف جامعه و ادب آموزی خویشتن از جمله صورتهای مفهومی قاعدۀ زرین در کلام امام علی(ع) است.
One of the most common ancient moral teachings of considering oneself as equal with others is called the Golden Rule, which has long been the focus of different schools in time and world. This rule, as an important moral value and norm, by "adopting another perspective" (perspective_taking) causes the mutual understanding of individuals and is the cornerstone of other moral standards. . The implementation of this rule requires accurate knowledge of the needs, good and evil of others with one's own conscience. In fact, to implement this rule, one must imagine oneself in another position, which causes a kind of epistemological-motivational empathy. The golden rule means "treat others as you would like to be treated" and the golden rule "do not like what others do not like for themselves" is explicitly or with different interpretations in Nahj al-Balaghah. This research uses a descriptive and analytical method and through the collection of library information to try to explain the different interpretations of the golden and silver rules in Nahj al-Balagheh. According to the results of this study, fairness, justice, compassion, identification of self-interests with others, forgiveness, meeting with different sections of society and self-discipline are among the conceptual forms of the golden rule in the words of Amir.
Machine summary:
«صورت بندی مفهومی قاعده های زرین و سیمین در نهج البلاغه » 2 حسین حیدری ١، فاطمه حاجی اکبری ( تاریخ دریافت مقاله : ١٤٠١/٧/٢٦- تاریخ پذیرش مقاله : ١٤٠٢/١/١٦) چکیده یکی از عام ترین آموزه های کهن اخلاقی برابر دانستن خود با دیگران ، قاعدٔە زریـن نـام دارد که در گستره زمانی و مکانی از دیرباز مورد توجه مکاتب مختلف قرار گرفته است .
قاعدٔە زرین یعنی با دیگران آنگونه رفتار کن که دوست داری با تو رفتار شـود و قاعدٔە سیمین ، آنچه را برای خود نمی پسندی برای دیگران مپسند، بطور صریح و یا بـا تقریرهای مختلف در نهج البلاغه مورد تاکید قرار گرفتـه اسـت .
امام علی در نامه ٣١ نهج البلاغه به صراحت بـه قاعـدٔە زریـن و چنـد کاربسـت مهـم قاعدٔە زرین اشاره می کند: «یاُ بنَی اجْعَلَْ نفْسَکَ مِیزَاناًِ فیمَاَ بینَکَ وََ بینَ غَیـرِکَ؛ فَأَحْبِـبْ ِلغَیرِکَ مَاُ تحِبُِّ لنَفْسِک وَ اکْرَهَْ لهُ مَاَ تکْرَهَُ لهَـا» ای فرزنـد، خـود را در آنچـه میـان تـو و دیگران است ، ترازویی پندار.
اشاره صریح به قاعدٔە زرین امام علی (علیه السلام ) در نامه ٣١ نهج البلاغه نخست به یکی از مهم ترین اصـول اخـلاق انسانی اشاره کرده و می فرماید: «ای فرزند، خود را در آنچه میان تو و دیگران است ، ترازویی پنـدار.