رقابت اقتصادی در بازار آموزشی یا تعاون تربیتی برای عدالت کیفی Journal Article

Abstract:

در طول سال های پس از انقلاب، همگانی کردن آموزش عمومی با نهضتی که در عرصۀ سوادآموزی شکل گرفت و توجهی که به بسط ارائۀ خدمات آموزشی در قالب انواع مدارس در مناطق مختلف انجام شد، پیشرفت هایی مثال زدنی در عرصۀ جهانی داشته و گرچه هنوز در مناطق محروم یا حاشیه ای کشور این مسئله وجود دارد، درنهایت، آنچه در وضعیت امروزی آموزش وپرورش کشور بیشتر به عنوان مسئله مطرح می شود، نه عدالت کمی و بسط دسترسی اولیه به آموزش، بلکه کلان مسئلۀ عدالت آموزشی با برش کیفیت آموزشی است. ١ اما وقتی مسئلۀ بهبود کیفیت آموزشی مدارس مطرح می شود، عده ای این انگاره را برجسته کرده که رقابت پایدار و آزاد، کیفیت ماندگار را ایجاد می کند. رقابت آزاد نیز فقط با تن دادن به فرایندهای بازار آزاد شکل می گیرد؛ یعنی رقابت واقعی زمانی است که مدرسه به دنبال کسب منابع و منافعی باشد که شرط بقای آن است و منابع مالی مهم ترین شرط بقا به حساب می آید. پس مراد از ایجاد رقابت همان رقابت اقتصادی است و باید تنفس مصنوعی مدارس را از طریق بودجۀ دولتی قطع کرد و با رعایت ملاحظات رفاهی و عدالت اجتماعی، این بودجه را در طرف اقتضای آموزش به وخد والدین رساند.