Abstract:
عذاب الهی در دنیا و آخرت وجود دارد. سنخ عذاب در دنیا و آخرت، از نوع جسمانی و روحانی است. زبان قرآن درباره ی عذاب، حقیقی و واقعگرا است. هدف اصلی خداوند از خلقت بشر، رسیدن انسان به بهشت و رحمت الهی است، ولی در طول آن هدف، یک غایت تبعی و ثانوی نیز وجود دارد. گناهکار به سبب اعمال ناشایست عذاب میشود. به دلیل تفاوت بین دنیا و آخرت فلسفه ی مجازاتهای الهی در دنیا و آخرت با هم متفاوت است. سختیها در دنیا به دلایل مختلفی از جمله ارتقاء درجه ی مؤمنان، عبرت، تضرع و توبه، آزمایش، عقوبت و عذاب گنهکاران میباشد. برای عذاب در آخرت ادله ی بسیاری از جمله عدل الهی، ضمانت اجرای تکالیف، لطف، وعید، جزای الهی، تجسم اعمال وجود دارد. درباره ی چگونگی رابطه ی بین عمل و جزاء، نظرات مختلفی مانند مراتب وجود و ملکات نفسانی ارائه شده است. رابطه ی بین عمل و عذاب، تکوینی و حقیقی است نه اعتباری.
Divine punishment exists in both the worldly life and the Hereafter. The nature of punishment in the worldly life and the Hereafter is both physical and spiritual. The language of the Holy Quran regarding punishment is realistic and factual. The primary purpose of Allah in creating human beings is for them to reach Paradise and divine mercy, but within that purpose, there is also a secondary and subsidiary objective. Sinners are punished due to their inappropriate deeds. Due to the difference between this world and the Hereafter, the philosophy of divine punishments in the worldly life and the Hereafter differs. Hardships in the worldly life serve various purposes, including the elevation of believers’ ranks, learning lessons, as a means of humility and repentance, as a test, and as punishment and torment for the wrongdoers. There are many evidences for punishment in the Hereafter, including divine justice, the guarantee of fulfilling obligations, divine grace, warning, divine retribution, and the manifestation of actions. Various opinions have been presented regarding the relationship between actions and retribution, such as the levels of existence and the spiritual realms. The relationship between action and punishment is constructive and real, not merely theoretical.
Machine summary:
پرسش اصلي چرايي عذاب است ؟ چرا انسان عذاب ميشود؟ آيا علت فاعلي عذاب ، خداوند است تا بپرسيم چرا عذاب ميکند؟ در نهايت چه هدفي از عذاب دنبال ميشود و يا عذاب کردن چه نتايجي ميتواند براي عذاب شدگان در برداشته باشد؟ حقيقت عذاب از کدام صفت حق تعالي نشأت ميگيرد؟ آيا از مصاديق رحمت الهي است يا امري عدمي و از شرور است ؟ چرا بايد خداوند انسان را مورد عذاب قرار دهد؟ همچنين چرا انسان بايد مورد عذاب قرار گيرد؟ علت فاعلي عذاب کيست ؟ آيا علت فاعلي عذاب فقط خداوند است يا اينکه فاعل ديگري هم وجود دارد؟ در نهايت عذاب کننده (هر که باشد) چه هدفي از عذاب کردن دنبال ميکند و يا عذاب کردن چه نتايجي مي تواند براي عذاب شدگان در بر داشته باشد؟ انتقام ، تشفي، اصلاح يا نتيجه عمل مدنظر است ؟ در اين مقاله با روش تحليلي، آيات مرتبط مورد تبيين و استنباط قرار ميگيرند.
علامه طباطبايي مينويسد: «حاصل کلام اين است که گفتار خداي تعالي درباره ي مسئله ي قيامت و زندگي آخرت بر دو وجه است : يکي وجه مجازات که پاداش و کيفر انسان ها را بيان ميکند و در اين باره آيات بسياري از قرآن دلالت بر اين دارد که آنچه بشر در آينده با آن روبه رو ميشود، چه بهشت و چه دوزخ ، جزاي اعمالي است که در دنيا انجام داده است .