مقایسه اثربخشی درمان تعاملی والد-کودک(PCIT)، آموزش ذهن‌آگاهی کودک محور و برنامه والدین سال‌های باورنکردنی(IY) بر نشانه‌های برونی‌سازی شده دانش‌آموزان دوره اول ابتدایی شهر تبریز Journal Article

Writer: اوبالاسی، آناهیتا ؛ محمودعلیلو، مجید ؛ اعتمادی نیا، مهین ؛

آموزش و ارزشیابی زمستان 1400 - شماره 56 ، A+ (Azad University/ISC (‎33 page(s) - From 152 to 184 )

Keywords: آموزش ذهن‌آگاهی کودک‌محور درمان تعاملی والد-کودک آموزش برنامه والدین سال‌های باورنکردنی و نشانه‌های برونی‌سازی شده child-centered mindfulness instruction (Burdick) and incredible years' parents program instruction (IY) externalizing symptoms parent-child interaction therapy کودکان آموزش دانش‌آموزان یادگیری خودراهبر راهبردهای شناختی و فراشناختی پژوهش روانشناسی

fa en

Abstract:

هدف این پژوهش تعیین تفاوت اثربخشی درمان تعاملی والد-کودک (PCIT)، ذهن‌آگاهی کودک محور (بوردیک) و برنامه سال‌های باورنکردنی (IY) بر نشانه‌های برونی‌سازی‌شده دانش‌آموزان دوره اول ابتدایی شهر تبریز بود. در قالب طرح نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون و پیگیری با سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل و اجرای پرسشنامه رفتاری کودک (CBCL) آخنباخ نسخه والدین اطلاعات لازم جمع‌آوری شد. جامعه آماری شامل کلیه مادران و دانش‌آموزان دوره‌ی اول ابتدایی شهر تبریز در سال تحصیلی 1399-1398 بود. نمونه شامل 40 نفر دانش‌آموز به همراه مادران‌شان است که 30 نفر در سه گروه 10 نفره به عنوان گروه‌های آزمایشی و 10 نفر به عنوان گروه کنترل به روش داوطلبانه و مبتنی بر معیارهای ورود انتخاب شدند. پس از برگزاری دوره‌های آموزشی (تعاملی والد-کودک، ذهن‌آگاهی کودک‌محور و سال‌های باورنکردنی) طی 3 ماه و تحلیل داده‌ها با روش تحلیل واریانس مختلط، نتایج نشان داد که روش‌های درمانی تعاملی والد-کودک، ذهن‌آگاهی کودک‌محور و برنامه سال‌های باورنکردنی بر کاهش نمرات برونی‌سازی شده دانش‌آموزان از جلسه‌ی پیش‌آزمون تا جلسه‌ی پیگیری موثرند (001/0>p). نتایج آزمون بونفرونی نشان داد که روش درمان تعاملی والد-کودک اثربخش‌تر از روش ذهن‌آگاهی کودک‌محور در کاهش نشانه‌های برونی‌سازی شده دانش‌آموزان است (013/0=P). همچنین برنامه آموزش سال‌های باورنکردنی نسبت به آموزش ذهن‌آگاهی کودک محور در کاهش نشانه‌های برونی‌سازی‌شده دانش‌آموزان اثربخش‌تر بوده است (001/0=P).

The purpose of this research was to determine the difference among effectiveness of parent-child interaction therapy (PCIT), child-centered mindfulness instruction (Burdick) and incredible years' program (IY) on decreased externalizing symptoms of first period elementary students in Tabriz. Necessary data was collected in the framework of semi-experimental design of pre-test, post-test kind and follow-up with three experimental groups and one control and administration of Achenbach' child behavior questionnaire (CBCL) – parents' version. The statistical population was all the first period elementary students of Tabriz and their mothers during 2020-2021. The sample included 40 students with their mothers that 30 people were selected as experimental groups and 10 people as control group through volunteer method and based on inclusion criteria. After holding treatment periods (parent-child interaction therapy, child-centered mindfulness and incredible years (IY) during three months and data analysis by mixed variance analysis, the results showed that treatment methods of parent-child interaction, child-centered mindfulness and incredible years' program (IY) were effective on decreased scores of externalizing behaviors of the students since pre-test session till follow-up session. the results of Bonferoni's test showed that the method parent-child interaction is more effective than the treatment method of child-centered mindfulness on decreased externalizing symptoms of the students. Also, the program of incredible years was more effective than child-centered mindfulness treatment on decreased externalizing symptoms of the students.

Machine summary:

Advancing theory and application of cognitive research in sport: Using representative tasks to explain and predict skilled anticipation, decision-making, and option-generation behavior. نتايج نشان داد، آموزش راهبردهاي شناختي و فراشناختي يادگيري باعث کاهش معنادار خودناتوان سازي تحصيلي (٠٠٠١=p) و افزايش معنادار يادگيري خودراهبر (٠٠٠١=p) در دانش آموزان نمونه شده است . Academic Self-handicapping 161 و بايلي ١ (٢٠١٦) در پژوهش خود چنين گزارش کردند که راهبردهاي شناختي منفي، عملکرد تحصيلي دانش آموزان را کاهش داده و زمينه ساز خودناتوان سازي در آنها ميشود. Melli, Carraresi, Poli & Bailey 2. در پژوهش حاضر از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي استفاده شده است ، به اين صورت که پس از طي مراحل اداري به مدارس هدف مراجعه شد و از دانش آموزان دختر حاضر در نمونه خواسته شد در صورت رضايت در کلاس هاي آموزش راهبردهاي شناختي و فراشناختي جهت بهبود کيفيت يادگيري شرکت کنند، همچنين هدف پژوهشگران نيز به آن ها شرح داده شد. اين اثر نشان ميدهد که آموزش راهبردهاي شناختي و فراشناختي يادگيري بر خودناتوان سازي تحصيلي دانش آموزان کنکوري در مرحله پس آزمون و پيگيري تاثير دارد و بين دو گروه کنترل و آزمايش در دو متغير وابسته تفاوت معناداري وجود دارد. بحث و نتيجه گيري پژوهش حاضر به منظور تاثير آموزش راهبردهاي شناختي و فراشناختي يادگيري بر خودناتوان سازي تحصيلي و يادگيري خودراهبر دانش آموزان کنکوري انجام گرفت . نتايج نشان داد آموزش راهبردهاي شناختي و فراشناختي يادگيري بر خودناتوان سازي تحصيلي دانش آموزان کنکوري تاثير معناداري داشته و باعث کاهش خودناتوان سازي دانش آموزان کنکوري در دو مرحله پس آزمون و پيگيري شده است .

Download citation file :
(پژوهیار, , , )

Download PDF
Downlaod HTML

Shortlink:

Page: