Abstract:
هدف این پژوهش بررسی نقش واسطهگری خودتنظیمی تحصیلی در رابطه امید به تحصیل و بهزیستی تحصیلی بود. طرح پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه پژوهش شامل همه دانشآموزان دوره دوّم متوسطه شهرستان اوز واقع در جنوب استان فارس بود که از بین آنها (1281 نفر) تعداد 519 نفر (174 پسر، 345 دختر) به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند؛ و به پرسشنامههای امید به تحصیل (خرمائی و کمری، 1396)، خودتنظیمی تحصیلی (هانگ و اُنیل، 2001) و بهزیستی تحصیلی (تومینین-سوینی و همکاران، 2012) پاسخ دادند. برای تحلیل دادهها از نرمافزارهای آماری SPSSv16 و AMOSv24 استفاده شد. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که امید به تحصیل هم به صورت مستقیم و هم از مسیر واسطهای خودتنظیمی تحصیلی میتواند بهزیستی تحصیلی را پیشبینی کند. همچنین خودتنظیمی تحصیلی نیز به طور مستقیم بهزیستی تحصیلی را به صورت مثبت پیشبینی میکند. امید به تحصیل، خودتنظیمی تحصیلی را نیز به صورت معنیدار پیشبینی میکند. یافتههای این پژوهش از دو بُعد نظری و عملی شامل مضامین جدیدی است. نتایج این پژوهش به لحاظ نظری به تأیید نقش واسطهگری خودتنظیمی تحصیلی در رابطه بین امید به تحصیل و بهزیستی تحصیلی منجر شد. به لحاظ کاربردی نیز میتوان با ارتقای امید به تحصیل و آموزش راهبردهای خودتنظیمی تحصیلی به بهزیستی تحصیلی دانشآموزان کمک نمود.
The purpose of this study was to investigate the mediating role of academic self-regulation in the relationship between academic hope and academic well-being. The Research design was a description of the type of correlation and the research population included all students of the higher school in Evaz city, located in the south of Fars province, among them (1281 student) 519 student (174 boys, 345 girls) were selected by convenience sampling method; And answered the questionnaires of academic hope (Khormaei & Kamari, 2017), academic well-being (Tuominen-Soini et al., 2012), and academic self-regulation (Hong & O'Neil, 2001). SPSSv16 and AMOSv24 statistical software were used to analyze the data. The results of path analysis showed that the academic hope can predict academic well-being both directly and through the mediators of academic self-regulation. academic self-regulation also directly predicts positive academic well-being. Academic hope also significantly predicts academic self-regulation. The findings of this research include new topics from both theoretical and practical dimensions. The results of this research theoretically confirmed the mediating role of academic self-regulation in the relationship between academic hope and academic well-being. Practically, it can also help students' academic well-being by promoting academic hope and teaching academic self-regulation strategies.
Machine summary:
طرح پژوهش ، توصيفي از نوع همبستگي و جامعه پژوهش شامل همه دانش آموزان دوره دوّم متوسطه شهرستان اوز واقع در جنوب استان فارس بود که از بين آن ها (١٢٨١ نفر) تعداد ٥١٩ نفر (١٧٤ پسر، ٣٤٥ دختر) به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند؛ و به پرسشنامه هاي اميد به تحصيل (خرمائي و کمري، ١٣٩٦)، خودتنظيمي تحصيلي (هانگ و اُنيل ، ٢٠٠١) و بهزيستي تحصيلي (تومينين - سويني و همکاران ، ٢٠١٢) پاسخ دادند.
عملکرد تحصيلي (کوهونن و همکاران ، ٢٠١٤)، اهداف پيشرفت و هيجانات پيشرفت (تومينين -سويني و همکاران ، ٢٠١٢؛ حکمي و شکري، ١٣٩٤)، باورهاي انگيزشي (بيکر٤، ٢٠٠٤)، دانش فراشناختي و استفاده از راهبردهاي مؤثر از جمله کمک طلبي تحصيلي (قنبريطلب ، شيخ الاسلامي، فولادچنگ و حسين چاري، ١٣٩٨)، توانمنديهاي فردي همچون سطوح مختلف شايستگي از جمله شايستگي اجتماعي، هيجاني، شناختي، رفتاري و اخلاقي ٥، تاب آوري ٦، خودتعيين گري ٧ و خودکارآمدي ٨ (شک و چاي، ٢٠٢٠؛ کوهن ، 9 ٢٠٠٦؛ مرادي، ١٣٩٦)، سرمايه هاي تحولي دروني و بيروني (آزاديان بجنوردي، بختيارپور، مکوندي، احتشام زاده ، ١٣٩٩)، استرس تحصيلي و ويژگيهاي شخصيّتي (حسن پور، سلطاني، زين الدينيميمند و منظريتوکلي، ١٣٩٩) از جمله عوامل درون فردي هستند که پژوهش هاي گذشته توانايي آن ها را در پيش بيني بهزيستي تحصيلي مورد تأييد قرار داده است .
The Effectiveness of Group Hope Therapy on Academic Procrastination and Self-regulation among Female High School Student Learning in Mashhad.
Gendered pathways to educational aspirations: The role of academic self-concept, school burnout, achievement and interest in mathematics and reading.