Abstract:
پژوهش حاضر با‌هدف بررسی اثربخشی رواندرمانی بین‌فردی پویشی بر علائم روان‌شناختی، تنظیم هیجان و کیفیت زندگی بیماران روان‌تنی پوستی انجام شد. این پژوهش در قالب طرح شبه‌آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل با مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا شد. جامعه آماری شامل تمام بیماران روان‌تنی پوستی شهر کرمان بود که به کلینیک‌های پوستی این شهر مراجعه کردند. تشخیص بیماری روان‌تنی توسط مصاحبه تشخیصی روان‌شناس و ارزیابی متخصص پوست صورت گرفت. تعداد 30 نفر از‌طریق نمونه‌گیری در‌دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل قرار‌گرفتند. اعضای گروه آزمایش 16 جلسه درمان 45 دقیقه‌ای دریافت کردند. برای جمع‌آوری داده از پرسشنامه علائم روان‌شناختی، مقیاس دشواری تنظیم هیجان و مقیاس کیفیت زندگی بیماری پوستی استفاده شد. داده ها توسط آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه‌و‌تحلیل شد. نتایج نشان‌داد که رواندرمانی بین‌فردی پویشی بر کاهش علائم روان‌شناختی بالینی و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلابه بیماری روان‌تنی پوستی تاثیرگذار بوده است و توانست مشکلات تنظیم هیجان این بیماران را کاهش دهد. روان‌درمانگران و متخصصان پوست می‌توانند از رواندرمانی بین‌فردی پویشی برای بهبود علائم بیماران پوستی استفاده کنند.
The aim of this study was to evaluate the effectiveness of Dynamic Interpersonal Therapy on psychological symptoms, emotion regulation, and quality of life in these patients. This research was conducted in a quasi-experimental design with two experimental and control groups and pre-test and post-test stages. The statistical population included all psychodermatologic patients in Kerman who had been referred to the dermatology clinics. The diagnosis of psychodermatology disease was done by psychologist’s diagnosis interview and dermatologist assessment. 30 participants were selected through convenience sampling and randomly divided into two groups of 15 experimental and control. Experimental group participants received sixteen 45-minute psychotherapy sessions. The Psychological Symptoms Questionnaire, Difficulties in Emotion Regulation Scale, and Dermatology Life Quality Index were used to collect data. Data were analyzed by analysis of covariance. Results showed that Dynamic Interpersonal Therapy was in reducing clinical psychological symptoms and improving the quality of life of patients with psychodermatologic disease and was able to reduce the emotion regulation problems of these patients. It is suggested that psychologists and dermatologists use dynamic interpersonal psychotherapy for reducing psychodermatologic symptoms.
Machine summary:
نتايج نشان داد که روان درماني بين فردي پويشي بر کاهش علائم روان شناختي باليني و بهبود کيفيت زندگي بيماران مبتلابه بيماري روان تني پوستي تاثيرگذار بوده است و توانست مشکلات تنظيم هيجان اين بيماران را کاهش دهد.
Tohid, Shenefelt, Burney and Aqeel 4.
Kwon, Fried, Nousari and Ritchlin 6.
Griffiths, Fava, Miller and Russell 7.
روان درماني شناختيرفتاري و درمان هاي مبتني بر ذهن آگاهي بر روند بهبودي بيماري پوستي اثرگذار بوده و موجب تنظيم هيجان ، بهبود کيفيت زندگي و کاهش علائم روان شناختي آن ها شده است (بيالوهينا، بلوگينا، آزارووا و سياتکوفسکايا ٦، ٢٠١٧؛ فونتا، آدامزيک ، توبين ، کربي و همکاران ٧، ٢٠١٩).
Bialuhina, Belugina, Azarova and Siatkovskaia 7.
Founta, Adamzik, Tobin and Kirby 8.
بنابراين پژوهش حاضر به دنبال بررسي اين فرضيه که روان درماني بين فردي پويشي بر علائم روان شناختي، تنظيم هيجان و کيفيت زندگي بيماران روان تني پوستي اثرگذار ميباشد اجرا شد.
يعني روان درماني بين فردي پويشي با کاهش علائم روان شناختي و دشواريهاي تنظيم هيجان و همچنين افزايش کيفيت زندگي يک مداخلۀ اثربخش در اين بيماران بود.
Emotion regulation in patients with somatic symptoms and effectiveness of dynamic interpersonal therapy.
(
, 
, 
)
