Abstract:
کودکان از همان لحظه تولد، راه و رسم برقراری ارتباط را یاد میگیرند. آنها اولین ارتباط خود را از طریق گریه کردن با مادر خود آغاز میکنند. در دنیای پیچیده ارتباطات، تلویزیون به عنوان همهگیرترین رسانه و وسیله ارتباط جمعی، از قابلیتها و توانمندیهای ویژهای در اثرگذاری بر اذهان، افکار، فرهنگ و باورهای عمومی جامعه برخوردار است. در عین حال، میتوان گفت کودکان از آسیب پذیرترین گروههای اجتماعی به شمار میآیند؛ چرا که در فرآیندی انعطافپذیر قرار دارند و هنوز ساز وکارهای دفاعی ذهن آنان به خوبی تکوین نیافته است. از این رو، رسانۀ تلویزیون را مانند هر رسانه دیگری باید در خدمت تعلیم و تربیت و شکوفایی کودکان و نوجوانان قرار داد. دستاندرکاران و برنامه-سازان حوزه کودک در رسانه ملی باید به آسیبها و چالشهای برنامهسازی در این حوزه آگاهی داشته باشند تا در عصری که روز به روز بر انواع رسانهها و تنوع و گستردگی آنها افزوده میشود، تا حد امکان از اثرگذاری کارکردهای منفی آن جلوگیری کنند. این مقاله کوشیده است تا جنبههای مختلف برنامهسازی در تلویزیون و شیوه ارتباط موثر با کودکان را واکاوی و فرصتها و تهدیدهای این رسانۀ اثرگذار را تبیین کند.
Children from birth learnd how to communicate. They begin to
communicate through crying with their mothers. In the complex
world of communication, TV as a most pandemic media has some
important features and capabilities to effect on public thoughts,
minds culteres and belifs. Yet children are the most vulnerable in
the in the society. Researchers show that children don’t reach an
age of social competence A that is the ability to read emotions and
thoughts in others. Program A mekers should be aware of the
challenges in the field of child and media, to avoid some negative
outcomes. This article tries to study on the different aspects of
programming on TV, and how to communicate effectively with
children.
Machine summary:
دستاندرکاران و برنامهسازان حوزه کودک در رسانه ملي بايد به آسيبها و چالشهاي برنامهسازي در اين حوزه آگاهي داشته باشند تا در عصري که روز به روز بر انواع رسانهها و تنوع و گستردگي آنها افزوده ميشود، تا حد امکان از اثرگذاري کارکردهاي منفي آن دانشجوي دکتري علم اطلاعات و دانششناسي دانشگاه آزاد اسلامي واحد همدان (eazarei@gmail.
در ميان تمام وسايل ارتباط جمعي، تلويزيون تنها رسانهاي است که ميلياردها انسان در سراسر جهان به طور گسترده از آن استفاده ميکنند و بر اساس آمار، بيشترين مخاطب آن در حال حاضر، کودکان و نوجوانان هستند و به همين دليل نيز اين رسانه نقش مهمي در ايجاد الگوهاي ذهني و رفتاري و ارتباطي کودکان ايفا ميکند (چناني افشار، 1382) از اين رو، به دليل جايگاه و نقش مؤثري که تلويزيون در ميان ديگر رسانهها داراست، نوشتار حاضر کوشيده است علاوه بر تشريح جايگاه ارتباطات در جهان معاصر، شيوههاي ارتباط مؤثر رسانۀ تلويزيون با کودکان و ابعاد مختلف آن را تبيين کند.
(حجازي، 1385: 167) بر اساس اعلام صندوق حمايت از کودکان سازمان ملل متحد (يونيسف)، تلويزيون، نخستين وسيله پُرکننده اوقات فراغت کودکان و نوجوانان سراسر جهان است (حسيني، 1385: 14) برنامههاي راديو و تلويزيون به عنوان يکي از عوامل اجتماعي کننده کودک و نوجوان و حتي بزرگسالان، در جهت جلوگيري از تعارض بايد در کنار والدين، اهداف تربيتي مدرسه و گروههاي همبازي قرار گيرند و با آنها همسويي داشته باشند.