مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان فراتشخیصی بر عملکرد جنسی و مولفه‌های تیپ شخصیتی Dدر افراد دارای بیماری قلبی عروقی Journal Article

هدف پژوهش مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان فراتشخیصی بر عملکرد جنسی و مولفه‌های تیپ شخصیتی D در بیماران قلبی عروقی بود. روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری 2 ماهه با گروه آزمایش و گواه بود. تعداد 51 نفر بیمار قلبی عروقی شهر اصفهان در سال 1401 با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه آزمایش و یک گروه گواه (سه گروه 16 نفری) گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه عملکرد جنسی مردان Rosen (2002) و پرسشنامه تیپ شخصیتیD Denolt (2005) بود. گروه‌های آزمایشی درمان را در 9 جلسه 90 دقیقه‌ای و به‌صورت یک‌بار در هفته دریافت کردند و گروه کنترل در انتظار درمان قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری تحلیل شدند. نتایج نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان فراتشخیصی بر عملکرد جنسی و مولفه‌های تیپ شخصیتی D در بیماران قلبی عروقی اثربخش بود(001/0>P) و بین میزان اثربخشی هر دو روش تفاوت معنی داری وجود ندارد.

The aim of the study was to compare the effectiveness of acceptance and commitment therapy and transdiagnostic therapy on sexual function and personality type D components in cardiovascular patients.The research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design and a 2-month follow-up with the experimental and control groups. 51 cardiovascular patients in Isfahan city in 1401 were selected using the purposeful sampling method and randomly assigned to two experimental groups and one control group(Three groups of 16 people). The research tools were the Rosen (2002)Male Sexual Performance Questionnaire and the Denolt(2005) Personality Type D Questionnaire. The experimental groups received the treatment in 9 sessions of 90 minutes and once a week, and the control group was waiting for the treatment. The data were analyzed using the statistical method of analysis of variance with repeated measurements. The effectiveness of acceptance and commitment therapy and transdiagnostic therapy was on sexual function and personality type D components in cardiovascular patients (P<0.001) and there was no significant difference between the effectiveness of both methods.