Abstract:
شورش اسماعیل ۲ معروف به ۱۳۴۸-۱3۲3 ه- ق مطابق با
۱۳0۹-128۴ هش در نواحی کردنشین آذربایسان که سرانجام به حرکتی کامل
تمامیت ارضی ایران تبدیل شده حرکتی بود که ریشه در حرکتهای ناسپوتالیستی و
قومگرایی داشت که از قرن نوزدهم در امپراتوری علثمانی رواج یافته بود. این حرکت با
توجه به اوضاع تاسامان سیاسی -امیتی کشور در دور قاجار و سویژه در دوره
مشروطه و پس از آن دامن وسیعی ید کرده به گونهای که بارها در درگیری با
پروهای دوهی لطمات جبران تاذ بری به ها وارد ساخت. همچین در طوق جنگ
جهانی اول ببه عنوان عاملی متحدین در اجوای سیاست یگانگان تلاش میکرد. در
مجموع به عنوان یکی از شورشهایی مطرح شد که امنیت ملی را دوش کرده ,بود و
به همین جهت هم شکست و اودی ان حرکت به دست رفاخان باعت کسب
محبویت و مشروعیت او شد
کان تمرد اسماعیل اغا المعروف ۽ «سیمتقو» بتاریخ ۲ 132- ۱۳۴۸ھ ق الموافق لعام
۹-۴١ ه.ش فی أطراف متطقة اذربایجان التی تبدلت فی النتیجة الی حرکة ثوریة
ضد سیادة الأراضی وکانت حرکة فا جاور من الحرکات القومیة و التعصب
القومیء حیث إن هذه الغزعة کانت منتشرة فی الامبراطوریة منذ القرن التاسع
عشر المیلادی. توسعت هذه الحرکة بالنظر الی الاوضاع السیاسیة -الأمنیة المضطربة فی
البلاد فی العصر القاجاری و خاصة فی زمن المشروطة. وبعد ذلک اصبحت فی تطاق واسع
حیث إنها ورات عدیدة قد واجهت القوات الحکومیة و حملتبا خسائر فادحة, وکذاعلی
طول الحرب العامیة الاوح کانت تسعئ هذه الحرکة -بصفتها وسیلة و عامل للمتحدین -
فی تطبیق و إجراء سیاسة الا جانبء و کانت تعتبر ککل بصفتها إحدئ الحرکات القردیة
الی زلزلت و خدشت الأمن الوطنی لذا فن القضاء علی هذه الحرکة بید رضاخان أصیح
سسسببا لکسب حب الاس و تأیسید مشروعیته فی الحکم علی ایران.