Abstract:
پست‌مدرنیسم یکی از جنبش‌های مهم و تأثیرگذار چند دهه اخیر در بسیاری از رشته‌ها و حوزه‌های مطالعاتی مختلف ازجمله هنر، معماری، موسیقی، فیلم، ادبیات، جامعه‌شناسی، علوم ارتباطات، مُد و فناوری است. پس از انقلاب اسلامی نیز به‌واسطه دگرگونی‌هایی که در عرصه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی ایجاد شد، داستان‌های بسیاری با ویژگی‌های این مکتب نوشته شد که روایت غیرخطی و گسیخته یکی از ویژگی‌های اصلی آن‌‌هاست. نویسندگان معاصر ضمن تشکیک در الگوهای دهه‌های گذشته به‌دنبال یافتن شیوه‌هایی تازه در نگارش آثار خود بودند. رضا قاسمی نیز از نویسندگان برجسته پس از انقلاب در حوزه داستان‌نویسی پسامدرنیستی است که مهم‌ترین ویژگی آثار او به‌کارگیری نوعی خاص از روایتگری است که تأثیر زیادی بر دیگر عناصر داستان‌های وی نهاده است. هدف این پژوهش که با روش توصیفی و تحلیلی به نگارش درآمده، بررسی مؤلفه‌های پست مدرنیستی و ویژگی‌های روایتگری در داستان‌های پسامدرنیستی و تأثیر شیوه روایت راوی بر روند وقوع حوادث داستان‌های قاسمی است، مؤلفه‌هایی همچون عدم قطعیت وابهام روایی، آشفتگی زمانی، از هم گسیختگی و قطعه قطعه شدگی، ابهام، روایت مدور که نشان می‌دهد این مفاهیمِ پسامدرنیستی در آثار او، ثمره‌ی فرایند طبیعی روایتی است که به آشفتگی ذهنِ انسان معاصر می‌پردازد. انسانی که خود منعکس کننده‌ی آشفتگی‌های جهان اطرافِ خود است. همچنین تلاش شده تا با تحلیل عناصر مبهمِ رمان، برخی از ابهامات، آشکار و رمزگشایی شود. این پژوهش نشان می‌دهد که درک این داستان‌ها بدون شناختِ ویژگی‌های روایتگریِ راوی دشوار و ناممکن است.
Postmodernism is one of the most important and influential movements of the last few decades in many disciplines and fields of study, including art, architecture, music, film, literature, sociology, communication sciences, fashion and technology. After the Islamic revolution, due to the changes that took place in the social, cultural and political fields, many stories were written based on postmodernism that one of their main characteristics is the non-linear and disjointed narrative. While doubting the patterns of the past decades, contemporary writers sought to find new ways of writing their works. Reza Ghasemi is also one of the prominent writers after the revolution in the field of fiction writing, and the most important feature of his works is the use of a special type of narration that has had a great impact on other elements of his stories. The purpose of this research, which was written based on a descriptive and analytical method, is to investigate the characteristics of narration in postmodernist stories and the effect of the narrator's narration on the process of events in Ghasemi's stories. Also, an attempt was made to reveal and decipher some ambiguities by analyzing the ambiguous elements of the novel. This research shows that it is difficult and impossible to understand these stories without knowing the characteristics of the narrator.
(
, 
, 
)
