Abstract:
این مقاله با هدف تبیین نقش حکومت اسلامی در مواجهه با چالش‌های فرهنگی عصر غیبت با روش توصیفی _ تحلیلی، نگارش یافته و یافته‌های آن نشان می‌دهد که حکومت اسلامی با تحت تأثیر قرار دادن متغیرهـای زمینه‌ساز، روند مواجهه با چالش‌های فرهنگی عصرغیبت را تحت تأثیر قرار می‌دهد. حکومت اسلامی مظهر ولایت خدای تعالی است و به اندیشه‌ها و باورها و گرایش‌ها و سنت‌ها و رفتارهای مردم در عصر غیبت، سمت و سوی خاص الهی می‌دهد. فرهنگ استکباری، انسان‌محوری، حق‌ستیزی، ظلم، تعصب نژادی، خرافه‌گرایی، ابتذال شدید اخلاقی و هرج و مرج جنسی که در قالب بردگی هوای نفس و شیطان و دنیا، جلوه می‌کند، صورت و شکل مدرن شدۀ جاهلیت پیش از اسلام است و از مهم‌ترین چالش‌های فرهنگی عصرغیبت می‌باشد. حکومت اسلامی، بینش و گرایش و کنش مردم را بر مدار توحید تنظیم می‌کند و باعث می‌شود مردم به خویش و جهان هستى نگاهى درست و بصیرتی افکنده و هماهنگ و متناسب با تکوین و فطرت در مسیر طاعت و قرب خدای تعالی سیر نمایند.
This article aims to explain the role of the Islamic government in facing the cultural challenges of the Age of Absence with a descriptive-analytical method, and its findings show that the Islamic government affects the process of facing the cultural challenges of the Age of Absence by affecting the underlying variables. . The Islamic government is the manifestation of the Will of God Almighty and gives the thoughts, beliefs, tendencies, traditions and behaviors of the people in the age of occultation, a special divine direction. The culture of arrogance, human-centeredness, anti-rightsism, oppression, racial prejudice, superstition, extreme moral vulgarity, and sexual chaos, which manifests itself in the form of enslavement to the ego, the devil, and the world, is the modernized form of pre-Islamic ignorance and is one of the most important challenges. It is the culture of the age of absenteeism. The Islamic government adjusts people's vision, tendency, and action on the path of monotheism and makes people look at themselves and the universe in a correct and insightful way, in harmony and in accordance with their development and nature, on the path of obedience and closeness to God Almighty.
(
, 
, 
)
