Abstract:
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان شیوع اختلالهای روانی در افراد 15 سال و بالاتر جامعه شهری شهرستان نطنز اصفهان بود. روش: این پژوهش از نوع گذشتهنگر، مقطعی و زمینهیابی است. با استفاده از پروندههای موجود در شبکه بهداشتی- درمانی، 650 خانواده بهطور تصادفی نظاممند و به تفکیک زن و مردتعیین شدند. سپس در دو مرحله دادهها گردآوری شد: در مرحله اول، 650 نفر با انتخاب تصادفی یک نفر از هر خانواده با آزمون GHQ-28 مورد بررسی قرار گرفتند. در مرحله دوم، 62 نفر از مردان و 107 نفر از زنان که نمره بالاتر از نقطه برش بهدست آورده بودند با استفاده از فهرست بازبینی مصاحبه بالینی، بر اساس ملاکهای تشخیصی DSM-IV مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافتهها: این پژوهش نشان داد که میزان شیوع اختلالهای روانی، در مردان 2/17% و در زنان 3/31% میباشد. در این پژوهش ارتباط معنیداری میان سن، جنس، سطح تحصیلات، وضعیت تأهل، وضعیت اشتغال و سابقه بیماری در خانواده با ابتلا به اختلالهای روانی بهدست آمد. اختلال کجخلقی با بالاترین میزان شیوع (8/5%) و سپس اختلال اضطراب منتشر با 3/5% و اختلال افسردگی با 3/3% شایعترین اختلالها بودند. نتیجه: این بررسی شیوع اختلالهای روانی را در شهر مورد بررسی (2/24%) بالاتر از یافتههای سایر پژوهشها نشان میدهد.
Machine summary:
"1- Satorius2- General Health Questionnaire3- Hadiamont 4- Peer5- Syben 6- Stansfeld7- Gallacher 8- Sharp9- Yarnell 10- Cheng11- Romans-Clarkson 12- Walton13- Herbison 14- Mullen15- Lehtinen 16- Bahar17- Henderson 18- Mackinon گلدبرگ1 (1972) آزمون GHQ را برای سرند بیماران روانی در مراکز درمانی و جامعه طراحی کرد.
مقایسه پژوهشهای انجامشده در ایران با یافتههای پژوهش حاضر نشان میدهد که میزان شیوع اختلالهای روانی در این پژوهش (2/24%) با بررسیهای یعقوبی و همکاران (1374)، پالاهنگ و همکاران (1375) تا حدودی همخوانی دارد؛ اما وجود تفاوتها میتواند ناشی از روشها و ابزارهای بهکار برده شده، شرایط اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و جغرافیایی گوناگون، زمان اجرای پژوهش، شیوه بیماریابی و سن افراد مورد بررسی باشد.
در این بررسی همانند بیشتر پژوهشهای انجامشده همچون لیتون5، هاردینگ6، مکلین7، مکمیلان8 و لیتون (1963)، رژیه9 ، بوید10، بورک11، رک12، مهیرز13،کرامر14، روبینسون15، جورج16، کارنو17 و لاک18 (1978)، هولیفیلد و همکاران (1990)، لهتنین (1990)، داویدیان (1353)، باقرییزدی و همکاران (1373)، یعقوبی و همکاران (1374)، پالاهنگ و همکاران (1375) میزان شیوع اختلالهای روانی در زنان بیش از مردان بود که میتوان علت آن را استرسهای محیطی وارد بر آنان یا عوامل دیگر دانست.
نتایج پژوهش حاضر همچون پژوهشهای هادیامونت، پیر، سیبن (1978)، قباش19، حمیدی20 و ببینگتون21 (1992)، رومنس و همکاران (1990) باقری یزدی و همکاران (1373)، جاویدی (1372)، یعقوبی و همکاران (1374)، پالاهنگ و همکاران (1375) نشان داد که میزان شیوع اختلالهای روانی در افراد متأهل بیشتر است.
اما پژوهشهای باقرییزدی و 1- Hollifield 2- Katon3- Spain 4- Pule5- Leighton 6- Harding7- Macklin 8- MacMillan9- Regien 10- Boyd11- Burke 12- Rac13- Meyers 14- Kramer15- Robinson 16- George17- Karno 18- Locke19- Ghubash 20- Hamidi21- Bebbington همکاران (1373)، جاویدی (1372)، پالاهنگ و همکاران (1375) نشان داد شیوع اختلالهای روانی در خانوارهای 5 نفره و بیشتر بالاتر است."