Abstract:
فرمالیسم یا روش شکلی از زیبایی شناسی متداول و فلسفه و تعبیرهای روان شناختی جدا میشود. در حالی که پیش تر فوتوریسم که فرمالیستها از آن متاثر بودند. رابطهاش را با سمبولیسم قطع کرده بود. سمبولیسم یا نمادگرایی نیز پیش از این نقدء اخلاقی و فلسفی را به کناری نهاده بود. فرمالیسم در آدبیات» مکتبی در نقد آدبی و نظریه آدبی است که عمدتا اهدافی ساختاری در یک متن خاص را پیگیری میکند. این توجه به فرم» مطالعه متن بدون درنظرگرفتن تاثیرات بیرونی است. فرمگرایی مفهوم فرهنگ یا نفوذ اجتماعی, محتوا و نویسنده را رد کرده یا بهسادگی برای اهداف تحلیلیاش نادیده میگیرد و در عوض, بر حالتهاء گونههاء گفتمان و شکلها (فرمها) متمرکز است. پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانهای انجام شده است که هدف از آن بررسی نقد آدبی و فرمالیسم بود. نتایج پژوهش نشان میدهد که به نظر فرمالیستها دنیای ادبیات با دنیای واقعیتهای متعارف متفاوت است و بنابراین آثر آدبی را نباید فقط با توجه به واقعیتهای بیرونی سنجید. از این رو از اثر ادیی نباید انتظار کسب اطلاعات و معلومات و آموزش راه و رسم زندگی داشت.