Abstract:
درمانهای موج سوم که به آنها درمانهای پذیرش هم گفته میشود. شاخهای از درمانهای جدید روانشناختی میباشند. درمان های موج سوم، بر مبنای این فرضیه روی کار آمدند که مشکلات روانی به این دلیل ایجاد می- شوند که افراد نمیخواهند هیجانها، احساسات. افکار ناخوشایند و دردهای بدنی را تجربه کنند. درایین پژوهش سعی شده با روش فراتحلیل اندازه اثر درمانهای موج سوم رفتاری بر اختلالات خلقی تعیین گردد. نتایج مرور نظامند برای سوال اول پژوهش حاضر حاکی از آن است که مداخلات انجام شده برای کاهش اختلالات خلقی شامل درمان درمان پذیرش و تعهد، رفتار درمانی دیالکتیک. درمان مبتنی بر ذهن آگاهی و فعال سازی رفتاری بود. مشاهده شد که برای کاهش اختلالات خلقی, بیشتر پژوهشها از رفتار درمانی دیالکتیکی استفاده کردهاند. در میان درمانهای موج سوم شناختی رفتاری» دو نوع درمان پذیرش و تعهد و رفتار درمانی دیالکتیک بیشتر از انواع درگیر مورد توجه و استفاده قرار گرفته اند. یکی از دلایل احتمالی استفاده زیاد از این رویکرد آن است که. کارآمدی این درمان میباشد نتایج بررسی سژال دوم پژوهش حاضر نشان داد که اندازه اثر مداخلات مداخلات موج سوم شناختی, رفتاری بر کاهش اختلالت خلقی در مدل ثابت و تصادفی معنادار است و میزان اندازه اثر به دست آمده بر اساس جدول تفسیر اندازه اثر کوهن, در هر دو مدل ثابت و تصادفی متوسط است. اندازه اثر درمانهای موج سوم بر کاهش اختلالات رفتاری در مدل ثابت و تصادفی معنادار است و میزان اندازه اثر به دست آمده بر اساس جدول تفسیر اندازه اثر کوهن, در هر دو مدل ثابت و تصادفی زیاد است. مقایسه درمانها حاکی از آن است که به ترتیب درمان درمان مبتنی بر ذهن آگاهی و رفتار درمانی دیالکتیکی بیشترین تاثیر را در کاهش اختلالات خلقی دارند و فعال سازی رفتاری و درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش در اولویتهای بعدی قرار دارند.