تجربه های متفاوت (نقدی کوتاه بر نمایشگاه علیرضا آدمبکان و شاهوبابایی در گالری دی) Introduction and review

"وی در نقاشی‌هایش بیش‌ از آن‌که یک منتقد اجتماعی باشد یک مهاجم است(اگرچه این دریافت را هرگز نمی‌توان در چهره‌ی‌ نجیب و آرام وی تشخیص داد)به عنوان مثال در یکی از این آثار که در قطعی بزرگ نیز اجرا شده‌ است با چهره‌هایی درهم‌فشرده-به سبک و سیاق هنرمندان اکسپرسیونیست-روبرو هستیم که این‌ موتیف‌های تصویری در زیر آواری از قطره‌چکانی‌های رنگارنگ(که تنوع آن از ده‌نوع رنگ هم‌ تجاوز می‌کند)مخدوش شده است. حسن افزون‌تر این آثار را شاید در سادگی و صداقت وی در مواجهه با مسئله نقاشی دانست(که این‌ نیز همچنان ریشه در غیرشهری بودن وی دارد)،رویکردی که در هنر این روزها،به راستی‌ کیمیاست،بی‌تکلفی صفتی است که حتی در آثار بزرگ اندازه این هنرمند امکان بروز یافته است. این رویکرد که اتفاقا در آثار متأخر نقاش رخ نموده است،خود مهر تاییدی است بر این واقعیت که‌ تشویق‌ها و جایزه‌هایی نظیر آن‌چه که در بی‌ینال نقاشی سال گذشته به وی تعلق گرفت،نمی‌تواند هنر وی را برای همیشه تضمین کند چراکه تمامی هنرها،حضوری همواره و اندیشمند را از رهروانش طلب می‌کنند."