Abstract:
سیستم تولید به هنگام(JIT)[1] به منظور تولید و ارائه محصولات و خدمات مورد نیاز با
حداقل موجودی ممکن ارائه شده است. مقاله حاضر با هدف ارائه نمونهای از کاربرد روش
مدلسازی پویایی سیستم[2] برای تحلیل و بهبود رفتار سیستم تولید به هنگام تدوین شده
است. در این مقاله ارتباط بین تقاضا برای محصولات، کیفیت محصول تولیدی، موجودی و
وضعیت نگهداری ماشینآلات و تجهیزات کارخانه، نرخ تولید و کارایی عرضهکنندگان در
یک سیستم پویا بررسی شده است. در ابتدای مقاله صورت مسأله، فرضیه دینامیکی و نمودار
علی- معلولی[3] حاکم بر مسأله و نمودار جریان[4] سیستم ارائه شده است و در ادامه
با توسعه یک مدل دینامیکی رفتار مدل از زوایای مختلف بررسی شده است.
Machine summary:
"ضرورت دارد که حلقههای شکل فوق تشریح شود: 1- حلقه 1B: رابطه مغایرت تولید با تعداد کانبانها، نرخ تولید، موجودی انبار، ظرفیت تحویل محصول: در این حلقه همانطور که نشان داده شده است با افزایش تقاضا که یک متغیر برونزا است و در این مدل به عوامل مؤثر بر آن پرداخته نمیشود، مغایرت تولید افزایش مییابد.
بنابراین رابطه زیر در این خصوص وارد مدل شده است: (نرخ تحویل - نرخ ورود موجودی)+ موجودی اولیه = موجودی انبار 3- ذخیره کانبان: در سیستم تولید به هنگام برای اینکه دقیقا در موقع نیاز تولید انجام گیرد به محض اینکه تقاضا برای محصول دریافت شد، کارتهای کانبان در فرایند تولید به مرحله قبلی تحویل میشوند تا فرایند تولید آغاز شود.
در مدل سیستم تولید به هنگام معادله مربوط به خروج کانبانها این گونه تعریف شده است: }ظرفیت خروج کانبان، خروجی مطلوب Min{= خروج کانبانها 6- نرخ تولید: یک متغیر از نوع جریان است که تحت تأثیر خروج کانبانها، اندازه کانتینر و عملکرد منابع و تجهیزات قرار میگیرد و خودروی نرخ ورود به انبار اثر مثبت میگذارد و نسبت تولید را در مقایسه با تولید نرمال افزایش میدهد.
تولید با نرخ بالا در ابتدا آنچنان موجودی را بالا میبرد که تعداد کانبانها ناگهان به شکل قابل ملاحظهای کاهش مییابد ولی از آنجا که تقاضا به مقدار ثابتی در نظر گرفته شده است، مجددا ذخیره کانبانها افزایش مییابد، اما در مقدار کمتری نسبت به مقدار اولیه ذخیره کانبان به تعادل میرسد.
; Business dynamics: systems thinking and modeling for a complex world; Mc Graw-Hill, New York: 2000."