"از سوی قطب الدین بشاه طهماسب یکم تقدیم شده و بعدها این رساله در نگارش دیگر آثار و نوشتههای مربوط بتاریخ هنر خطنویسی و نقاشی مورد استفاده قرار گرفته است.
بعدها این کتاب بزبان ترکی ترجمه شد و همراه باملحقاتی از سوی شخصی بنام مصطفی عالی به سال 1008 هجری تحت عنوان«مناقب هنروران» انتشار یافت.
در سخنرانی مذکور توضیح داده شد که این رساله قطب الدین از سوی قاضی احمد دانشمند ایرانی در تدوین رسالهای درباره هنر نگارش و نقاشی بسال 1005 هجری(1596 میلادی)مورد استفاده قرار گرفت.
چنانچه زاخودرو مینورسکی یاد کردهاند قاضی احمد در رساله خود نه تنها از نوشته سلطانعلی مشهدی استفاده کرده بلکه بخش مهمی از نوشته قطب الدین را نیز در کتاب خود گنجانیده.
سخنان دانشمندان شوروی را در این زمینه نمیتوان در این مختصر بیان داشت.
ولی ذکر یک نکته ضرور است و آن اینکه سخنان دانشمندان شوروی مورد توجه فراوان حاضران واقع شد."