Abstract:
در این مقاله، ابتداء تعریف قرائت و فرق آن با تجوید، اقسام قراءات و فرق قراءات با قرآن بیان شده، سپس به ادوار تاریخ قرائت میپردازد. آنگاه مآخذ قراءات و موجبات اختلاف قراءات مورد بررسی قرار گرفته و سرانجام اختیار قراءات و مقیاسهای قرائی معتبر، علت انتخاب قراءات سبعه و قبول قرائت عاصم طبق روایت حفص مورد بحث قرار گرفته است.
Machine summary:
"5به عبارت دیگر علم قراءات در جهت صورت و قالب تلفظ کلمات قرآنی بحث میکند و ناظر به بررسی و مطالعه کیفیت ادای کلمات قرآن میباشد، با توجه به سنت و نقل این قراءات؛ مثلا نوع قرائتی که در سورهی فاتحه درباره "ملک یومالدین" وارد شده، مختلف است و عاصم و کسائی "مالک" را با الف و سایر قراء سبعه ملک و بدون الف قرائت کردهاند.
مکیبن ابیطالب این مطلب را در طی سخنان خود فشرده ساخته و اکثر اختیارات دانشمندانی را که پس از قراء سبعه آمدهاند، بر اساس مقیاس و سه شرط زیر تعیین کرده است:الف: قراءات منتخب باید دارای وجهی قوی و معتبر در عربیت و هماهنگ با قواعد و دستور زبان عربی باشد.
73 بدینسان در نیمه دوم قرن اول و نیمه اول قرن دوم هجری، هر یک از قراء به بررسی حروف و وجوه مختلف قرآنی پرداختند و از میان آنها بر اساس مقیاس معینی که گاهی وثاقت سند و گاهی مطابقت با قواعد زبان عربی و گاهی مطابقت با رسمالخط مصحف عثمانی مد نظر بود- حروف و وجوهی را اختیار و انتخاب نمودند و آنرا با عنوان «اختیار» و "حرف" خود مشخص نمودند.
شروع نقط و شکل و اعجام قرآن بر اساس قراءات سبع در ابتدا چون مصاحف بدون هرگونه مشخصاتی از نظر شکل و اعراب و نقطههای حروف متشابه نگارش میشد، موجب اشتباه و لغزش مردم در قرائت قرآن میشد؛ تا اینکه حضرت علی علیهالسلام شاگرد خود ابیالاسود دوئلی را برای تأسیس قواعدی برای اعراب قرآن فرا خواند تا اینکه کتاب و نویسندگان برای حروف متشابه و همانند با یکدیگر از قبیل ثا، تا، ثاء و یاء و امثال آنها علامات و مشخصاتی را وضع کردند."