Abstract:
از جمله اقدامات ضدانسانی و ضداخلاقی عصر حاضر که گریبانگیر بشر در عرصه گیتی گردیده است، مسئله تجارت یا خرید و فروش انسان است. کشورهای اسلامی و شیعه نشین از جمله ایران اسلامی نیز از این تهاجم مصون نمانده و این معضل در سال های اخیر به انحا و اشکال مختلف در کشورمان رشد یافته است. با عنایت به اینکه شرع مقدس اسلام بر آزادی، ارزش و کرامت انسان تأکید و توجه خاص دارد، در این نوشتار تلاش شده است تجارت انسان از منظر اسلام مورد بررسی قرار گیرد. از بررسی ادله قرآنی و روایی و به استناد قواعد فقهی روشن می شود که قاچاق انسان از لحاظ فقهی حرام بوده و از جرایمی است که شرع مقدس بر آن حساسیت ویژه ای مبذول داشته است. از احکام روشن فقهی در این زمینه می توان به اطلاق عناوین قوادی و مفسد فی الارض اشاره کرد. از لحاظ حقوقی نیز قانون مبارزه با قاچاق انسان در سال 1383 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است.
Machine summary:
آنچهدر این مقاله مدنظر است قاچاق انسان به لحاظ نقل و انتقال افراد از طریق مرزها توسط افراد سودجو می باشد که موجودات انسانی را همچون کالا و اجسام بی روح با وضعیتی خطرناک به منظور محقق کردن اهداف مختلف جابه جا می نمایند تا به مقاصد پلید خود که همان سودآوری کلان است نایل گردند.
اهداف حاصله از قاچاق انسان پیشرفت های بشر در زمینه فناوری، ارتباطات، صنعت، تجارت و مانند آن موجبات سوق آدمی به سمت رفاه طلبی، تجمل گرایی و مادیات را فراهم آورده است و از آن رو که همه افراد همیشه قادر به کسب درآمدهای مشروع برای وصول به اهدافشان نمی باشند، برخی با دست یازی به انواع ترفندها و تزویرها اقدام به جلب منافع مالی و سودهای کلان می نمایند.
. در کتاب های امامیه این حدیث به خود پیامبر(صلی الله علیه وآله) نسبت داده شده است (حلی، ]بی تا[، ج 1، ص 465;ج 10، ص 41) امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) ضمن حدیثی، جزای فروش انسان آزاد را قطع دست کسی که مبادرت به این امر ورزیده است دانسته اند.
ماده ششم به جرایم ترکیبی توجه کرده است; بدین معنا که قاچاق انسان با ارتکاب جرایم دیگری همراه باشد در ماده هفتم به بیان این مسئله پرداخته است که مقررات این قانون شامل افراد تبعه ایران که در خارج از حاکمیت ا یران زندگی می کنند نیز می گردد و ماده هشتم وضعیت اموال مصادره شده را تعیین کرده است.