هزار و سیصد سال بعد (10) Journal Article

"» علی(ع)که بمنزلهء برادر او بود و حضرت رسول ویرا چون حضرت فاطمه تنها فرزند زنده و برجسته خود دوست‌ میداشت گفتار فوق را تأیید مینماید حضرت امیر(ع)میفرمود که‌ «محمد(ص)سخی،درستکار و خوش قلب بود»و بعد از یکی دو برخورد شخص در خور نسبت باو احساس محبت و تحسین مینماید. اینها عبارت بود از رفتار پیغمبر در خانواده خویش و همچنین‌ عقیده و نظریه اعضای خانواده نسبت باو. گرچه زن بمنزلهء ستون‌ فقرات هر جامعه بشمار میرود ولی در عربستان واقعا برای او هیچ ارزشی قائل نمیشدند و حقوقش کاملا پایمال گردیده بود اگر با اولی«برده»مانند«پایبا»(عضو یکی از پستترین‌ طوایف هندوستان)رفتار میشد با دومی«زن»مانند برده‌ رفتار میشد. بدترین و بیرحمانه‌ترین رسم اجتماعی آنروزی که‌ عبارت بود از محرومیت بردگان از زناشوئی و مجالست با طبقه‌ اول،بوسیله محمد(ص)با یکضربه درهم شکست. ولی رسول‌ اکرم(ص)این رسم غلط را درهم شکست و«زید»را که‌ برده بیش نبود بجنگ فرستاد و فرماندهی دستجات را باو عطا فرمود و اعراب خالص را وادار کرد که او امر او را اطاعت‌ کرده و از وی فرمانبرداری نمایند."