شصتمین سالمرگ فرخی یزدی News and reports!

"نمونه‌هایی از سروده‌هایش را اینجا نقل می‌کنیم: در پیشگاه اهل خرد نیست محترم‌ هرکس که فکر جامعه را محترم نداشت * چشم ما چون آسمان پروین‌فشان دانی چراست‌ بس که دیشب یاد آن بی‌مهر مهوش کرده‌ایم‌ «فرخی»چون زندگانی نیست غیر از درد و غم‌ ما دل خود را به مرگ ناگهان خوش کرده‌ایم از بادهء کبر مست و مخمور مشو وز راه سلامت و خرد دور مشو روزی دو اگر جهان به کام تو شود از شادی این دو روز مغرور مشو * ترسم ای مرگ نیایی تو و من پیر شوم‌ وینقدر زنده بمانم که ز جان سیر شوم‌ پیش دشمن سپر افکندن من هست محال‌ در ره دوست گر آماجگه تیر شوم * از غزل‌های معروف فرخی است: شب چو در بستم و مست از می نابش کردم‌ ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم‌ دیدی آن ترک ختا دشمن جان بود مرا گرچه عمری به خطا دوست خطابش کردم‌ منزل مردم بیگانه چو شد خانهء چشم‌ آنقدر گریه نمودم که خرابش کردم‌ شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع‌ آتشی در دلش افکندم و آبش کردم‌ غرق خون بود و نمی‌مرد ز حسرت فرهاد خواندم افسانهء شیرین و به خوابش کردم‌ دل که خونابهء غم بود و جگرگوشهء درد بر سر آتش جور تو کبابش کردم‌ زندگی کردن من مردن تدریجی بود آنچه جان کرد تنم،عمر حسابش کردم * این غزل فرخی که در زیر می‌آید به مناسبت‌ نهضت مشروطه سروده شده بود،یادآور سرودهای رایج‌ روزهای اولین پیروزی انقلاب در کشور گرامی ماست."