اثبات نور مجرد به طریق فلسفه اشراق Journal Article

"نمیتوان آنها را معلول‌ جواهر غاسقه یعنی طبیعت ظلمانی اجسام دانست،زیرا در اینصورت بحکم‌ امتناع تخلف معلولات از علل خویش همیشه باید اجسام نورانی باشند و آنحکم بطلانش بدیهی است پس باید گفت که معطی انوار عرضیه یعنی پدید آورندهء نور اجسام نوریست مجرد و قائم با لذات که خداوند یکتا بوده باشد بعلاوه‌ معلول باید اشرف از علت بوده باشد و عقل حاکم است براینکه جوهر جسمانی تاریک‌ را بر نور عارض یعنی نور اجسام شرافت و مزیتی نیست تا که علت آن بوده باشد و موجب اشرفی در اینجا جز نور مجرد متصور و معقول نیست پس باید گفت معطی‌ انوار عرضیه و خالق نور اجسام نوری مجرد است که واجب الوجود یکتا و بیهمتا است‌ و در اینهر دو صورت بحکم اینکه برازخ یعنی اجسام نمیتوان منسوب بنور آ?ها که‌ خود محتاج بمحلند بوده باشند پس گذشته از اینکه معطی و جاعل انوار عارضیه‌ یعنی نور اجسام واجب با لذاتست خالق خود اجسام نیز حضرت او خواهد بود برای‌ آنکه نمیتوان گفت برازخ منسوب به برازخ یعنی آفرینندهء هرجسمی جسم دیگر باشد زیرا چنانکه گفتیم علت باید اولی و اشرف از معلول باشد و هیچیک از طبایع جسمانی‌ بردیگری هیچگونه اولویتی از لحاظ طبیعت جسمانی نخواهند داشت با اینکه از حکم‌ به پدید آمدن اجسام از یکدیگر دور یا تسلسل لازم آید که بطلان هردو بدیهی است."