Abstract:
رشد گسترده شهرها و تولید انبوه اتومبیلها اثرات بلافصلی را بر شیوه زندگی انسان شهری گذاشته است. این تحولات باعث شده است که بافت
قدیمی شهر تغییر کند، حاشیهنشینی گسترش یابد و آزاد راههای متعددی احداث شود. محققان شهرسازی و حمل و نقل دریافتند که این تغییرات
از ساعات رفت و آمد مردم نکاسته و حتی آسایش شهروندان را نیز کمرنگتر کرده است.
در پی بروز این معضلات، اکنون تمایل گستردهای هم در میان عامه مردم و هم متخصصان ذیربط به وجود آمده که از تعداد بزرگراهها کاسته گردد و
شیوه معماری شهری به گونهای طراحی شود که شهرها مثل گذشته، مطلوبیت بیشتری را برای زندگی کردن داشته باشند.
شهرهایی که آرامتر، برای کودکان ایمنتر، دارای هوای پاکتر بوده و دوباره فرهنگ همسایگی و روابط انسانی درست بر آنها حاکم گردد.
Machine summary:
"فضای زیست و مسکن طبقه متوسط در شهری که تنها راه آمد و شد پیادهروی بود، به خیابانهایی که دو طرف آنها خانهها ردیف هم قرار دارند، تغییر شکل داده و با استفاده از تراموا برای نقل و انتقال به حومه شهر، این فضای زیستی طبقه متوسط سرسبزتر، آرامتر، فضادارتر، بهداشتیتر و برای کودکان ایمنتر شده است.
زمانی که داونی برای نخستین بار این نوع فضای زیستی را در ساحل فلوریدا ساخت، کارشناسان املاک پیشبینی کردند که این خانهها به فروش نخواهد رفت - آنها دلیلی نمیدیدند که کسی بخواهد خانهای را در کنار دریا بخرد، در حالی که میتواند با همان مقدار پول، خانهای را در یک سوم هکتار زمین در حومه شهر بخرد - اما فروش این خانهها در کنار دریا با موفقیت شگرفی روبرو شد، چرا که خریداران مسکن به دنبال مفهومی از جامعه بودند که در آن جامعه بتوان تا مرکز شهر پیاده رفت یا در ایوان جلوی آن نشست و رفت و آمد همسایگان را دید.
وقتی که این جادهها از خیابانهای اصلی شهر میگذرند، رفت و آمد در آنها باید آهسته شده و با ترافیک آنجا منطبق گردد؛ این باعث میشود، به جای جادههای حاشیهای شهرهای کوچک که رفت و آمد در آنجاها سریع است و محصول بزرگراهها است، بیشتر مبادلات تجاری در خیابانهای اصلی شهر صورت گیرد.
ممنوع کردن استفاده از ماشین و محدود کرد میزان توسعه، باعث میشود ما شهرهایی داشته باشیم که فضای زیستی آنها بهتر از شهرهای آمریکایی در اوایل قرن (بیستم) باشد، زیرا این کشور اکنون ثروتمندتر است."