Abstract:
در حالی که صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی داعیه رهبری اقتصاد دنیا را دارند،
اما با بروز آثار فاجعهبار نسخههای اقتصادی این دو مؤسسه که عمیقا نیز تحت سیطره
اندیشههای بازار محور میباشند، جایگاه آنها به شدت تضعیف شده است. امروزه کشورهای
در حال توسعهای که به خواستههای مدیران صندوق بینالمللی پول تن دادهاند، علاوه
بر اخراج گسترده کارگران، کاهش بودجههای فرهنگی و درمانی، کاستن از یارانههای
کشاورزی و خصوصیسازی، مجبور شدهاند که برای بازپرداخت وامهای خود به فروش بیشتر
مواد خام تن داده و نیروهای انسانی خود را در خدمت سودآوری ابر شرکتهای تجاری
غولپیکر قرار دهند. بدین ترتیب به نظر میرسد که دیگر این صندوق نمیتواند خود را
به عنوان نجاتبخش کشورهای در حال توسعه مطرح نماید و کمکم پایان عمر آن نزدیک شده
است. لذا کشورهای دنیا بهتر است به جای کمک به تجدید جایگاه صندوق، به مرگ راحتتر
آن کمک نمایند!
Machine summary:
"چکیده: در حالی که صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی داعیه رهبری اقتصاد دنیا را دارند، اما با بروز آثار فاجعهبار نسخههای اقتصادی این دو مؤسسه که عمیقا نیز تحت سیطره اندیشههای بازار محور میباشند، جایگاه آنها به شدت تضعیف شده است.
این امر نباید تعجبآور باشد که با اخراج کارگران، فروش شرکتهای داخلی به خارجیان، کاهش بودجه مربوط به معلمان و پرستاران، قطع یارانههای مربوط به نیازمندان و کشاورزان که واقعا هم بدان نیازمندند، خصوصیسازی خدمات ضروری نظیر تسهیلات درمانی و آب آشامیدنی و قطع کمکها و تسهیلات مالی به شرکتهای کوچک از سوی دولتهای در حال توسعه (و البته براساس نسخههای اقتصادی صندوق بینالمللی پول)، نتیجهای جز گسترش فقر، بدتر شدن شاخصهای بهداشتی، افزایش بیسوادی و در نهایت، فروش منابع ارزشمند خام و نیروهای انسانی ارزان به ابر شرکتهای چندملیتی به بار نخواهد آورد."