"2 زمین نیازت بود تا زفاف زیتونزاران را در ماه با پژواک افروزهها مبارک داری!
زیبا و رازآلود بر خاکی که خاکت نبود ریشه بربستی و پیوند بهار و باور را در هیئتی از ترانه بر بالیدی حصارهای خارناک بر زمین از چهار جانب!
به دریات نیازی بود ابدیت آب را در نوشتی و با کهکشانی شکفته بر سینه تا اوج بر شدن به درگاه زمین لبخند زدی."