مقاله: یادی دیگر Transit

"اینک احمد معین الدینی در پنجاه و نه سالگی-گرچه به علت بی‌توجهی پزشکان و روزگار نامساعد عصا به دست و نه دست به عصا راه می‌رود و با همهء این بیش از صد قدم‌ نمی‌تواند رفت،در اقلیم دانش با سلامت روان و اندیشه و حافظی سرشار در قلهء قاف پرواز می‌کند،جای دریغ است اگر دست‌کم فرزندان کرمان از او بی‌نصیب باشند و مراکز علمی آن‌ استان از راهنمائی‌های او دور بمانند. همچنان‌که دلم برای از دست رفتن هنرهای کرمانیان از جمله‌ قالی اصیل و زیبای آن می‌سوزد،از این ناراحتم و بلکه رنج می‌برم که بی‌توجهی به مردانی چون‌ او،جوانان راخیلی پیش از آن‌که به شکل طبیعی وجود دارد،از کمال خوی و دانش او بی‌بهره‌ سازد. با دلی پرامید و انباشته از خیرخواهی از دانشگاه کرمان،مرکز کرمان‌شناسی و دیگر مراکز علمی آن دیار این امید را دارم که بزرگداشت فرزند پاک و خدمتگزار خطهء خود را هر چه زودتر آغاز کنند."