Abstract:
این مقاله با استناد به تصویب پیشنویس قطعنامهای با عنوان«افزایش مشارکت زنان در توسعه؛یک محیط توانمندساز برای دستیابی به برابری جنسیتی و پیشرفت زنان با تأکید بر حوزههای آموزش، بهداشت و اشتغال»توسط کمیسیون مقام زن در ماه مارس 2006 ضمن بررسی نکات محوری این قطعنامه و همچنین وضعیت کلی موضوع«زن در سازمان ملل متحد»،موقعیت کنونی کنوانسیون منع تمامی اشکال تبعیض علیه زنان را مورد ارزیابی قرار داده،جهت نحوه مواجهه با آن از سوی دولت جمهوری اسلامی ایران،پیشنهاداتی را مطرح مینمایند.
Machine summary:
"در بخش بهداشت الف)در نظر گرفتن ملاحظات جنسیتی در اصلاحات بخش بهداشت و توجه به نیازها و اولویتهای خاص زنان شامل بهداشت جنسی و تولید مثل؛ ب)تدوین و توسعه راهبردهایی برای مشارکت و مشاوره زنان در طراحی،اجرا و نظارت بر سیاستها و برنامهها بهداشتی از جمله گروهها و شبکههای ملی زنان به منظور اطمینان از توجه به اولویتها و نیازهای زنان خصوصا در مورد بهداشت جنسی و تولید مثل؛ ج)ارائه راهکارهای جامعبخش بهداشت در زمینه آثار مختلف خشونت علیه زنان با بهرهگیری ازتوان بالقوه خدمات بهداشت تناسلی،شناسایی زنان آسیبدیده به منظور ارائه خدمات ارجاعی و حمایتی و سرانجام حل این مشکل که بسیاری از زنان آسیبدیده از درخواست کمک اکراه دارند؛ د)تضمین اینکه آموزش بهداشت به نیازها و اولویتهای زنان،از جمله بهداشت جنسی و تولید مثل،طی چرخه زندگی آنها توجه دارد؛ در بخش اشتغال الف)حدف تفکیک شغلی و شکافهای درآمدی مبتنی بر جنسیت با افزایش فرصتهای شغلی برای زنان و دختران جهت کار در بخشهای غیر سنتی از طریق آموزشهای فنی و حرفهای؛ ب)تدوین و تقویت راهبردهایی به منظور افزایش مشارکت زنان در پستهای مدیریتی در بخشهای رسمی و غیر رسمی و جمعآوری دادهها به صورت منظم برای کنترل پیشرفت این امر؛ ج)تضمین دسترسی زنان کارآفرین به فرصتها و منابع اقتصادی مانند زمین، اعتبارات،آموزش،دسترسی به اطلاعات و فنآوری اطلاعات و ارتباطات؛ د)شروع و افزایش اقدامات و ابتکارات لازم در جهت تشویق مردان و زنان به ایجاد توازن بین کار و زندگی از جمله تشویق مرخصی زایمان،در نظر گرفتن تسهیلات برای مراقبت از کودکان آنها و نیز طرحهای بیمه درمانی و مستمری با جهتگیری جنسیتی؛ به بهانه تدوین این پیشنویس،در مقاله حاضر در نظر است که مروری کلی و مختصر به فعالیتهای سازمان ملل متحد در زمینه رفع تبعیضهای جنسیتی و حمایت از حقوق زنان و به طور کلی موازین پذیرفته شده در عرصه حقوق بین الملل بشر در این زمینه صورت گیرد و به ویژه در بخش پایانی، قوانین فعلی کشور در مقایسه با استانداردهای پذیرفته شده جهانی در زمینه حقوق زنان تحلیل شود و پیشنهادها و راهبردهایی در این زمینه ارائه گردد."