زیر یک سقف: احمد رضا احمدی، همسر و همسفر راه سخت زناشویی ام Introduction and review

"در خیابان رانندگی می‌کردم‌ و بدون کلام باهم اشک می‌ریختیم و بعد از مدتی احمد رضا گفت خوشحالم که خاک وطنم آزاد شد، وطنم را دوست دارم و هرگز جلای وطن نمی‌کنم،حتی اگر در فقر در این وطن و خاک زندگی کنم و ما بدون اغراق روزها شده که به جز قوتی جزئی چیزی در خانه نداریم ولی سر سفره‌مان به جز عدسی‌ و نان،عشق و محبت داریم که سیرمان می‌کند و خدا را شکر می‌کنیم که همدیگر را داریم. بهترین هدایایی که از احمد رضا گرفته‌ام گتابهایش است که تمام احساس عمیق اوست و حلقه‌ی ساده‌ی‌ طلا که ارزش مادی کمی ولی ارزش معنوی بسیار عمیقی دارد که در کمال عشق به انگشتم کرد. تا عمر دارم از دستم بیرون نمی‌آورمش و به بزرگترین جواهر زندگی مشترکمان ماهور می‌بالم و خوشحالم که‌ نعماتی را که خداوند به اسم احمد رضا همسرم و ماهور دخترم به من داده بزرگترین جواهراتی هستند که تمام عمر یک انسان خداوند م تواند به کسی هدیه کند."