مرمرهای سیاه تاریخ (درباره آثار علی جبار حسین) Introduction and review

"جبار در آن دسته از تابلوهایش که بیش‌تر برمبنای نقاشی و کم‌تر طراحی است‌ (نه با ایجاد پرسپکتیو بلکه با بازی‌های نور و سایه و رنگ)،حجم را القا می‌کند که‌ به شدت یادآور نورپردازی‌های منسجم آثار ادوارد هاپر هستند. برخورد او با فیگور(نمایش مصری‌وار چشم و پیکره از تمام رخ و صورت از نیم‌رخ)و پرداختن‌ به مضمون شاه و ملکه(که موضوع آثار بسیاری از هنرمندان مدرن نظیر مارکس‌ بکمان،ماکس ارنست،ژرژ روئو نیز هست)و تکرار نمایش تاج پادشاهی به مفهوم (به تصویر صفحه مراجعه شود) حکومت و سلطه ریشه در خاطرهء کهن شرق دارد. در مجموع چه در نقاشی و چه در حجم،علی جبار با نگاهی شفاف و جسور از بدن‌ زن بهره می‌برد و چه در اثر بازنمایانه و چه در آثار انتزاعی،این سمبل آشنا مکررا به‌ چشم می‌خورد که قطعا کارکردی فراتر از اشکال ظاهری دارد."