سرمقاله: زندان پناهگاهی امن برای معارضان قانون Editorial

"سرمقاله‌ زندان‌ پناهگاهی امن برای معارضان قانون استنباط نگارنده این است که: مسئولان زندان موظفند،خورد و خوراک،آسایش و رفاه،بهداشت جسمی و روحی،آموزش‌های فرهنگی و هنری و بسیاری از امور دیگر را برای تمام‌ جمعیت کیفری زندان‌ها فراهم آورند و تخطی از هریک از آن وظایف و یا اهمال و کوتاهی درباره‌ی اجرای آن‌ها،هم براساس قوانین و دستور اجراهای‌ داخلی و هم مطابق نظر مجامع به اصطلاح حقوق بشری و بین المللی،مستوجب پیگرد و بازخواست و ملامت انواع اتهامات خواهند بود!!!خب،امنیت از این‌ بالاتر و آسایش از این بیشتر!!؟در هنگامه‌ای که بیشتر حاکمان در اغلب کشورها،با سیاست‌های ارعابی و انسان‌ستیزانه،اما با ادعای بشردوستی درگیر مسابقه‌ی زندان‌سازی و انباشت آسانسوری مردم تحت ستم کشور خویش و حتی مردمان سایر اقالیم عالم در زندان‌هایی نظیر ابو غریب و گوانتانامو و صدها نظیر آن‌ها به رغابت سبعانه مشغولند رئیس ارجمند قوه‌ی قضائیه‌ی سرزمین پرنجابت ایران اسلامی در تکاپوی محدودسازی زندان و جمعیت کیفری زندان‌ها با توسل به اصل گسترش عدالت اجتماعی‌اند و زندان را نیز جز در موارد بسیار محدود،محلی مناسب شان و منزلت انسان‌ها،به رسمیت نمی‌شناسند و با اتکا به‌ تفکرات عالیه‌ی اسلامی سعی دارند با وضع قوانین ترمیم جمعیت کیفری ایران را به اقل ممکن برسانند و زندانیان را به مثابه سرمایه‌ی عظیم انسانی در خدمت‌ به منافع کشور و هموطنانشان،به عرصه‌ی کار و فعالیت و تولید وارد کنند،و بنا به قول مدیر روابط عمومی ستاد مرکزی سازمان زندان‌ها در مصاحبه با خبرنگار ماهنامه‌ی اصلاح و تربیت،به هنگام برپایی نمایشگاه دستاوردهای نظام زندانبانی:(با فرهنگ‌سازی اجنماعی باید زمینه‌های مناسب پذیرش و استقبال جامعه‌ از این سرمایه‌ی عظیم انسانی را فراهم آوریم)(و آنگاه این جمعیت کثیر درمانده در هزار توی قوانین کیفری را،روانه‌ی بازار کار،تلاش و کوشش و بازپذیری‌ جامعه‌ی فعال کشور کرد)."