کوتاه و خواندنی: گپی خودمانی درباره فرهنگهای شرکتی یا سازمانی Journal Article

مجله«بیزنس ویک» در چند سال قبل کاریکاتور یکی از روسای‌ یکی از شرکت‌های را انداخته،و او را به تمسخر گرفته بود:رئیس مزبور پس از شنیدن نطق‌ مهیج یک ساعت و نیمه دوباره ویژگی‌ها و ارزش فرهنگ‌های سازمانی،بلافاصله واکنش‌ نشان داده،و رو به معاونش کرده و گفته،«این‌ فرهنگ سازمانی عجب چیز خوبی است. من تا روز دوشنبه یکی از آنها را می‌خواهم؟!» من ابدا با این حرف موافق نیستم که‌ فرهنگ‌های سازمانی همچون«دایناسور» «پروکتوراند گمبلز»،بانک‌های مورگان،با آن‌ فرهنگ‌های سازمانی مسلطی که دارند،به‌ نحوی سالم به کسب در آمد مشغولند(و منافع‌ معتنابه حاصله را با کمک پایوران و پرسنل با استعداد خود حفظ و توسعه می‌دهند). شرکت‌های معتبر و سطح بالا-چه بزرگ‌ و چه کوچک-افراد سطح بالای خود را وادار می‌کنند تا کارهای پیش پا افتاده شرکت را نیز انجام دهند. این جریانی است مستمر-شرکت‌ (به تصویر صفحه مراجعه شود) معتبر و معظمی چون آی بی‌ام-درست مثل‌ پدر نانوایی که فرزندانش را وامی‌دارد تا «خمیرگیری»،«پختن نان»،«بسته بندی»، «خرید ملزومات»،«بازاریابی و فروش به‌ مشتریان»و...