Abstract:
این مطلب، چکیده ای است از پژوهشی که تحت نظارت مؤسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی، با هدف تعیین ترکیب بیماری ها، برآورد متوسط اقامت و هزینه درمان سالمندان تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی در زمینه خدمات بستری در تهران بزرگآن جام پذیرفته است.سه هزار بیمار بیمه شده بستری براساس اطلاعات به دست آمده در این پژوهش که به روش پیمایشیآن جام شده، جامعه آماری را تشکیل می دهند. سالمندان با جمعیت بالغ بر 4 درصد کل بیمه شدگان، حدود30 درصد موارد بستری را به خود اختصاص داده اند. آن ها به طور میانگین، حدود 2 روز بیش از افراد غیر سالمند در بیمارستان بستری بوده اند و 37 درصد هزینه نیز به این گروه تعلق گرفته است. از نظر ترکیب بیماری ها نیز بیماری های این گروه در اغلب موارد، بیماری های پرهزینه و با ماهیت مزمن است.شرح مسأله و ضرورت پژوهش ، مفاهیم، مبانی نظری (سالمندی ازدیدگاه پزشکی، سالمندی از دیدگاه جامعه شناختی وسالمندی از دیدگاه بیمه های اجتماعی)، روش تحقیق، محدودیت های پژوهش و مراحل عملیات، همراه با پیشنهادهای مربوط در این گزارش عنوان شده است.همچنین در 10 جدول، برخی داده ها و اطلاعات به دست آمده تبیین شده اند.
Machine summary:
"پژوهش:شناسایی ترکیب بیماریها،متوسط اقامت و براورد هزینه درمان سالمندان تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی در زمینه خدمات بستری در تهران بزرگ (به تصویر صفحه مراجعه شود) 1.
به نظر میرسد میتوان با برنامهریزی منسجم و کارامد،بستر حضور فعال و مؤثر سالمندان را به طرق مختلف در صحنههای اجتماعی فراهم نمود که در این صورت علاوه بر کاهش بار بیماریهای گروه سالمند در سطح جامعه که خود عوارض اقتصادی زیادی به همراه دارد،میتوان مانع از حذف نیروهای باتجربه در سطح جامعه گردید.
نتیجهء پژوهش نشان میدهد با توجه به تعداد کمتر بیمهشدگان حرف و مشاغل آزاد و اختیاری (9 درصد جمعیت بیمهشدگان)و با در نظر گرفتن بخشنامهء فنی 026/1 که اینگونه بیمهشدگان را مکلف به معاینات دقیق قبل از بیمه شدن میکند و اخذ فرانشیز از این گروه در مراکز ملکی،مراجعهء آنان بسیار کمتر از بیمهشدگان اجباری بوده است که میتوان به عنوان یک سیاست انقباضی مورد بررسی قرار گیرد.
این موضوع زمانی اهمیتی بیشتر مییابد که دریابیم افزایش تعداد سالمندان در جامعه علاوه بر کاهش نیروی کار با افزایش بار تکفل جامعه همراه خواهد بود که این هردو پدیدهء منفی و زیانبار از نظر اقتصادی باعث ایجاد عدم تعادل در منابع و مصارف سازمانهای بیمهگر،به خصوص سازمان تأمین اجتماعی میشود.
از سوی دیگر،زمینههای علمی مناسبی نیز در نظام آموزشی دانشگاههای علوم پزشکی در نظر گرفته نشده است و بسیاری از پزشکان از بیماریهای خاص این گروه و علایم بالینی در مواردی متفاوت آنان چندان شناختی ندارند که این خود باعث ایجاد هزینههای اضافی در مراکز بهداشتی- درمانی میشود."