یادداشت: معماری آینده جهان Editorial

در کشور ما نیز در دو سال اخیر دست‌کم شاهد برپاییسه سمینار علمی منطقه‌ای و ملی درباره ابعاد و زمینه‌های مختلف پیشبرد جامعه اطلاعاتی در جهان و نیز در کشورهایدر حال توسعه بوده‌ایم که آخرین آن،شهریورماه امسال در تهران برگزار شد و گزارش آن را در همین شماره رسانهخواهید خواند. اگر مسیر حرکت جامعه بین‌المللی به‌سمت‌وسویی بود کهاین شکاف و فاصله را در حال کوچک شدن نشان می‌داد،می‌شد به آرمان‌پردازی‌های موجود خوش‌بین بود،اما وقتی درآستانه اجلاس سران جهان در ژنو،دولت آمریکا،لایحه محدودیت تحصیل جمعی از دانشجویان ایرانی در دانشگاه‌هایاین کشور را به کنگره می‌برد آیا می‌توان به نتایج اجلاس ژنو و نیز به تحقق اصول جامعه علمی که به وسیله یونسکوترسیم شده،خوشبین بود؟ یونسکو،چالش‌های اصلی ایجاد جامعه اطلاعاتی و به دنبال آن‌جامعه علمی را،فاصله دیجیتال و در نتیجهمحرومیت بسیاری از گروه‌ها و کشورها از مزایای اطلاعات و علوم،عدم جریان آزادانه و دسترسی مناسب به داده‌ها،اطلاعات،تجربیات و علوم در تمام بخش‌ها،و بالاخره ضرورت ایجاد توافق بین‌المللی روی اصول و قوانین جدیدمورد نیاز برای پاسخ‌گویی به چالش‌های اخلاقی و مسائل پیچیده جامعه اطلاعاتی می‌داند.