Abstract:
یکی از درسهای ادبیات غنایی دورهی پیشدانشگاهی غزل«اشارات صبح» از بیدل دهلوی(1054-1133 ق)است.این غزل به قصد معرفی سبک هندی به دانشآموزان در کتاب آمده است.مؤلف میکوشد در این مقاله،ضمن تشریح بیتبیت این غزل،به جنبههای زیبایی شناختی و سبکی آن،به اساتناد منابع معتبر،اشاراتی داشته باشد.مقاله با حذف شواهد و مثالهای جانبی از نظرتان میگذرد.
Machine summary:
"2. آرزوهای دو عالم دستگاه از کف خاکم غباری بیش نیست دکتر شفیعی کدکنی،در کتاب شاعر آیینهها میگوید:«شعر بیدل معماری جدیدی است با هندسهی ویژهی خویش.
اگر کسی بتواند مهرهی واژهها را،از نظر ساخت نحوهی،سر جای اصلی خود بنشاند شاید به منظور شاعر پی ببرد: برمیگردیم به بیت غزل: آرزوهای دو عالم دستگاه از کف خاکم غباری بیش نیست آرزو: در نظر بیدل آرزو یک خواست نابهجا و متعلق به هوا و هوس است؛لذا برداشتهای شاعر از آرزو بیشتر جنبهی منفی دارد.
)دکتر شفیعی نیز در یک جا از این مبحث سخن گفته است،او مثالی میزند: حیرت دمیدهام گل داغم بهانهای است طاووس جلوهزار تو آیینه خانهای است» او میگوید:«از یکیک اجزای این شعر میتوان لذت شعری و هنری برد و میتوان عناصر تشکیلدهندهی معنی را،جداجدا دریافت؛اما بر روی هم مجموع قصد گوینده معلوم نیست."