Abstract:
این مقاله به مفهوم حق برخورداری اقلیتها از هویت فرهنگیشان در اسناد بینالمللی حقوق بشر میپردازد.آنگاه موضوع تجربه تاریخی مسلمانان را در شناسایی این حق مورد توجه قرار میدهد.تجربه مسلمانان در اینزمینه برگرفته از حقوقی است که از دیرباز برای اقلیتهای عمده مذهبی قائل شدهاند که یکی شناسایی رسمی این اقلیتها و دیگری پذیرش یک نوع خودمختاری،بهویژه خودمختاری قضایی برای آنها در برخی امور داخلی و نیز قوانین خانواده بوده است.
Machine summary:
"اقلیتهای مذهبی ماده 72 میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی میباشد.
است را نمیبایست از این اینکه همراه با سایر اعضای گروهش از فرهنگ خود برخوردار باشد،به دین خود اقرار نماید و فرایض آن را به جای آورد،و یا اینکه از زبان خود استفاده کند،
متعهد هستند تا تضمین نمایند این حقوق بهطورکامل مورد حمایت قرار گرفته و
نژادی 9791 آن کشور فقط یهودیان و سیکها،و نه اعضای دیگر اقلیتهای مذهبی و نژادی، را بهعنوان تنها گروههای اقلیت نژادی تحت حمایت خود قرار داده است.
این دو حق لازم است موضوع فرهنگ و هویت فرهنگی مورد توجه بیشتر قرا گیرد.
حال آنکه رعایت عدم تبعیض در واقع موضوع مواد(1)2 و 62 میثاق می باشد و تنها میتواند بهعنوان مقدمهای لازم برای رعایت حقوق اقلیتها در برخورداری آنها از
اشراف دارد،چه این حقوق در میثاق مورد توجه قرار گرفته باشند یا نباشند.
تفکیک بین قلمرو ماده 81 میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی در مورد حقوق
است تا خطوط تفکیکی را بین قلمرو حقوق اقلیتها در برخورداری از هویت ملحوظ در ماده
در ماده 72 میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی،اشارهای به محدودیتهای قانونی بر حق هویت نشده است لیکن اعلامیه تفسیری شماره 32 کمیته حقوق بشر اشعار
اجرای میثاق بینالمللی حقوق سیاسی و مدنی مشاهده میشود خود این کشورها نیز به
هنگام ارائه گزارش در مورد اجرای ماده 72 میثاق به اهمیت موضوع حفظ هویت اقلیتها
مذهبی و ملزومات ماده 72 میثاق در مورد حق هویت اقلیتها ارتباط برقرار نمودهاند.
بشری مورد توجه قرار گرفته آن است که مسلمانان بطور تاریخی این دو اقدام را در ارتباط با"