Abstract:
در سال 1941، ژنرال آندرس، فرمانده ارشد لهستانی از زندان روسها آزاد شد تا با سامان بخشیدن و فرماندهی نیروهای منسجم لهستانی در کنار روسها با آلمانیها وارد نبرد شود.
Machine summary:
"اما هنوز برای حمله به لهستان یک مانع یک وجود داشت شوروی در تاریخ بیست و سوم اوت همان سال پیمان عدمتعرض برای دهسال میان دولت آلمان و اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی منعقد شد و طرفین متعهد شدند که از شرکت در دستهبندیهای نظامی و پیمانها علیه یکدیگر پرهیز کنند.
در اولین ساعات بعدازظهر روز بیست و پنج اوت فرمانی از سوی آدلف هیتلر مبنی بر تهاجم به خاک لهستان در ساعت چهار و نیم بامداد روز بعد صادر شد ولی چون در همان بعدازظهر در لندن میان دولت انگلستان پیمانی مبنی بر اینکه حمله به هر یک از دو کشور حمره به کشور دیگر تلقی گردد به امضاء رسید و از آنجاکه در آن زمان آلمان در باختر تنها دارای 32 لشکر بود لذا آدلف هیتلر طی فرمانی دیگر حمله به لهستان را ملغی اعلام کرد اما هیتلر نمیتوانست حمله به لهستان را تا دیرتر از اول سپتامبر 9391 بتأخیر اندازد.
بعد از برقراری رابطه سیاسی میان دولت شوروی و دولت لهستان آزاد ژنرال سیکورسکی برای حل مسأله اسیران لهستانی در بیست و شش نوامبر 1491 به مسکو سفر کرد وی در راه مسکو در تهران نیز توقف کرد این توقف براساس تمایل دولت ایران بوده است زیرا براساس اخبار منتشر شده در مطبوعات انگلستان که خبر آن در گزارش محمد علی مقدم،وزیر مختار وقت ایران در انگلستات به وزارت خارجه ایران منتقل شده در ژوئیه همان سال دولت ایران به اطلاع وزیر مختار انگلیس در تهران رسانده است که ایران نه فقط راه عملی برای حمل مهمات جنگی به روسیه است بلکه طریقی برای خروج سیصد هزار محبوسین نظامی لهستانی که اکنون در روسیه هستند نیز میباشد."