یک دریچه آسمان Literature and art

(به تصویر صفحه مراجعه شود) من و ماه تو آن بالا نشستی‌ من اینجا زیر پایت‌ چه شبهایی که بودم‌ شریک خنده‌هایت‌ تو حالا پشت یک ابر چه زیبا خواب هستی‌ در این شبهای تاریک‌ چه بی‌مهتاب هستی‌ از آن بالا که هستی‌ بیا ای ماه پایین‌ بیا امشب دوباره‌ بیا آرام بنشین‌ خودت می‌دانی ای ماه‌ دل بی‌دوست تنگ است‌ اگر یک دوست باشد چه این شبها قشنگ است مقداد رمضانپور-راهنمایی-رشت غرور شاعری بودم بسان یک درخت‌ شاخسارم دفتری از شعر بود واژه‌های من نگاه و باد و برف‌ عشق و آواز و سلام و ابر و رود روی هریک برگ من گلدسته‌ای‌ از گلستان فصح شعر بود شعر من چون شبنمی بر روی آن‌ از هواهای ملیح شعر بود برگهای دفتر من پاره شد «شعرهایم را کجا گم کرده‌ام!» افت شعر است حتی یک غرور شعر خوب من،تو را گم کرده‌ام احسان صالحی-دوره راهنمایی-قم‌ ندای سبز پرنده را قفسی تمسخر کرد وقتی که در قفس پرواز را گم کرد قلبم شکست با ندایی سبز وقتی که بالی را شعرم تمنا کرد تا بهار دیگر درختان را کج بار آورده‌اند که سبز را بهانهء سنگینی برگ کرده‌اند زرد لای درختان نوحه می‌خواند و برگ تا بهاری دیگر پرواز می‌کند لیلا میرزا-راهنمایی-خراسان کبوتران همیشه عشق را به سوی گنبد طلایی‌ات روانه می‌کنند و شرشر ستاره‌های روشن خیال دوباره نام عشق را بلندتر سروده‌اند *** و خادمان شوکت حریم تو همیشه با نگاه خود محبت و سلام و عشق و دوستی به ارمغان می‌آورند *** همیشه دستهای من ضریح پاک و روشن تو را به التماس گریه می‌کشند ولی کدام آسمان تو کدام سمت روشن نگاه تو برای من...