تثبیت و تعدیل ساختاری در مصر، اردن، مراکش و تونس Journal Article

به دنبال مشکلات اقتصادی و اجتماعی برآمده از سیاستهای توسعه ای در دهه های 1960 و 1970، به ویژه سیاست جایگزینی واردات، برخی از کشورهای خاورمیانه به تدریج دست به تغییر رویکرد توسعه ای خود زدند. در واقع، آنچه که از این پس مورد توجه قرار می گرفت، سیاستهای تثبیت و تعدیل ساختاری بود که مورد حمایت صندوق بین المللی پول و بانک جهانی قرار داشت. در مقاله حاضر، با توجه به تجربه چهار کشور مصر، اردن، تونس و مراکش تلاش شده است ریشه ها، فرآیند و پیامدهای این رویکرد جدید مورد بررسی قرار گیرد. چنان که خواهیم دید، نکته مهم آن است که در تمامی نمونه های مورد بررسی، الگوهای حاکم بر روابط خارجی این کشورها اثری مهم بر کارآیی سیاستهای جدید توسعه ای داشته است.