Abstract:
نیمی از جمعیت جهان با درآمدی کمتر از دو دلار در روز زندگی میکنند و اکثر این جمعیت،دچار گرسنگی مزمن،سوء تغذیه و ناامنی غذایی هستند.در حال حاضر،یک میلیارد از ساکنان شهرهای جهان را فقرای زاغهنشین تشکیل میدهند و...تجارت جهانی،بازارهای آزاد،تجارت آزاد،سیاست صندوق بین المللی پول و بانک جهانی و بسیاری دیگر از سازمانهای بین المللی،نه تنها به دنبال حل این مشکل نیستند بلکه با تخریب پایههای کشاورزی و تعمیق روابط مرکزی پیرامونی،باعث افزایش فقر و به تبع آن گرسنگی میشوند.
Machine summary:
"«لورا کارلسون»،محقق مرکز برنامه آمریکایی (IRC) در سخنرانی خود در ژوئن 3002 در برابر کمیته«صنعت تجارت خارجی،تحقیقات و انرژی»پارلمان اروپا،آنچه را در مکزیک(یکی از اولین کشورهایی که به آزادسازی روابط تجاری روی آورد)روی داده بود،تشریح کرد: «در مجموع،دو دهه آزادسازی تجارت کشاورزی در مکزیک،منجر به موارد زیر شده است:افزایش فقر روستایی،سوء تغذیه و گرسنگی،مهاجرت به خارج از کشور و بیثباتی،افزایش کار سنگین خصوصا برای زنان،افزایش قیمتها برای مصرف کنندگان،افزایش سود و افزایش کنترل بر بازار از سوی تجار فراملی و واسطهها در برابر ضرر کشاورزان،از دست رفتن سرمایههای ملیای که میتوانست در برنامههای توسعه مورد استفاده قرار گیرد و نیز ایجاد خطرهای جدی برای محیط زیست و تنوع جانوری.
برنامههای ضد فقر که امروزه در سازمانهای ملی و بین المللی شایع شده است،با این پیشفرض صورت گرفته است که اگر نظام موجود به خوبی اصلاح شود،میتواند جمعیتهای حاشیهای را نیز به خوبی در بر گیرد:با فراهم کردن غذا و سوپ رایگان برای فقرا،با پرداختن تسهیلات کوچک بانکی به مردم برای آغاز کار، با پرداختن یارانه به کشاورزان برای افزایش محصولات غذایی.
علاوه بر این،کشورهای پیرامونی باید نقش فعالی در کمک به کشاورزی کشورهای خود برعهده گیرند که البته این امر کاملا از مد افتاده است و در این زمینه،نه تنها باید از تکنیکهای تولیدی مناسب برای محیط زیست استفاده کنند،بلکه باید حجم وسیعی از کشاورزان را مورد حمایت قرار دهند.
دولتهای کشورهای پیرامونی باید تا هنگامی که تعداد مشاغل مناسب در شهرها آماده نشده است،مردم را به کشاورزی بر روی زمین مشغول دارند و به این منظور، صرف یارانه،حداقل برای غذاهای ضروری،پیششرط اساسی حذف فقر و گرسنگی است."